محمدرضا اعزازی - دانشجو حقوق دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری تهران
مریم مهرور - دانشجو حقوق دانشگاه فردوسی مشهد

اختلال هویت جنسی، تناقضی میان نقش جنسیتی فرد با جنس جسمانی او است. تناقضی که در دسته ای از افراد مبتلا به این اختلال به دلیل دارا بودن هردو عامل تشخیصی)بیولوژیکی و روانی-اجتماعی( وضوح بیشتری پیدا کرده و به راحتی قابل تشخیص است، اما دسته دیگر که تنها از عامل روانی-اجتماعی برخوردار است با تشخیص دشواری همراه است و یا غالبا نادیده انگاشته می شود. دسته اول که از لحاظ شناسایی و درمان با هیچ مشکلی مواجه نیستند، افراد ترانس سکشوال (trans sexual) می باشند. دسته دوم که متاسفانه هم از لحاظ شناسایی و هم از لحاظ درمانی دارای مشکلات زیادی هستند، افراد ترانس وستیسم (transvestism) می باشند.ترانس وستیسم که شاخه ای از اختلال هویت جنسی است، به دلیل کمبود اطلاعات در زمینه شناخت و شناسایی بعد رفتاری-درمانی مبتلایان، به راحتی با انحرافات جنسی اشتباه گرفته می شود. با وجود این که امکان بیشتری برای ورود این دسته از افراد به سمت و سوی انحرافات و جرایم جنسی، نسبت به شاخه دیگر این اختلال وجود دارد، اما با یک نگاه علی معلولی به این اصل پی خواهیم برد که در درجه اول، نبود هیچ گونه اطلاعات جامع و رسمی دربار افراد ترانس وستیسم و در درجه دوم، نبود برنامه های درمانی حمایتی برای این افراد، زمینه ساز چنین وقایع تلخ اجتماعی خواهد بود. ما در این پژوهش با اتکا به روش اسنادی سعی داریم با تعمق در دیدگاه های شاخص پزشکی، فقه و حقوق، مفهوم ترانس وستیسم را در خلال مباحث پیرامون اختلال هویت جنسی جست و جو کنیم. چالش های پزشکی در تصدیق عمل جراحی برای این افراد، دسته بندی نادرست این افراد در استفتائات فقهی، عدم در نظر گرفتن حقوق و آزادی های فردی)از قبیل ازدواج و ارث( برای این افراد در نظام حقوقی ایران، از جمله مسائلی است که به آن ها اشاره خواهد شد.

اختلال هویت جنسی، ترانس وستیسم، ترانس سکشوالیسم، پزشکی، فقه،حقوق، درمان، انحراف جنسی