بررسی تاثیر چهل روز بیداری بین الطلوعین و مناجات بر اضطراب و عزت نفس بانوان جوان اصفهان

در مطالعات فراوان به ارزش معنویت و تاثیر عمیق آن بر سلامت جسم و روان تاکید شده و عواملی که در بهبود کیفیت زندگی، اثر داشته، مورد توجه قرارگرفته است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر بیداری بین الطلوعین و مناجات، بر میزان اضطراب و عزت نفس بانوان بخش مرکزی اصفهان بود. روش پژوهش شبه تجربی بوده، بدین منظور ۴۵ نفر از بانوان جوان بخش مرکزی اصفهان که به روش داوطلبانه انتخاب شده بودند، به سه گروه ۱۵نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) تقسیم شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه عزت نفس پپ و اضطراب کتل بود که در هر سه گروه، به عنوان پیش آزمون اجرا شد. سپس آزمودنیها، به مدت چهل روز، در بازه بین الطلوعین به وظایف خود عمل کردند.(گروه الف: بیداری و مناجات؛ گروه ب: بیداری و انجام امور روزمره؛ گروه کنترل: خواب). در پایان از همه گروه ها پس آزمون به عمل آمد. تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. برای آنالیز داده ها از تفاوت واریانسهای مکرر و آزمون شفه استفاده شد. یافته ها نشان داد در متغیر عزت نفس، گروه الف نسبت به گروه ب و کنترل، تفاوت معناداری در ابعاد تحصیلی، خانوادگی و اجتماعی داشتند؛ اما گروه ب، نسبت به گروه کنترل، تفاوت معناداری نشان ندادند. همچنین مناجات و بیداری در بین الطلوعین تفاوت معناداری را در خرده مقیاسهای L و O اضطراب گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل ایجاد کرده است. به طور کلی میتوان گفت بانوانی که در بازه بین الطلوعین مشغول مناجات بوده اند، پس از چهل روز به سطح عزت نفس بالاتری رسیده و از میزان اضطراب آنها کاسته شده است.

کلیدواژه ها:

بیداری بین الطلوعین ، مناجات ، اضطراب ، عزت نفس ، چله گیری.