محمد فلاح - دانش آموخته مقطع دکتری رشته مدیریت آموزش عالی

امروزه با توجه به شتاب مضاعفی که اغلب سازمانها در استفاده از راهکارهای متعالی کسب کرده اند، لزوم استقرار و توسعه فرهنگ نوآوری و خلاقیت در هر سازمان برای همگام بودن با جامعه و سایر رقبا ضروری به نظر میرسد. در این میان نظام آموزش عالی به عنوان سردمدار حوزه نوآوری از اهمیت ویژه ای برخوردار است لیکن عدم وجود ابزار و سازوکارهای شفاف برای ایجاد و توسعه فرهنگ نوآوری وخلاقیت از یک سو و کندی ساختار نظام دانشگاهی در واکنش به تغییر از سوی دیگر مانع از توسعه این فرهنگ شده است. در این تحقیق با معرفی رویکردهای محرک خلاقیت در نظام آموزش عالی مشتمل بر تفکر جانبی، طوفان فکری و افکارنویسی به شناسایی مشوقها و موانع کلامی به عنوان بخش پایه و اساس رویکردهای مذکور پرداخته شد. تحقیق حاضر از لحاظ نوع داده ها، کمی و کیفی و از لحاظ نحوه اجرا، توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق متشکل از ارکان چهارگانه نظام آموزش عالی شامل مدیران، اعضای هیئت علمی، دانشجویان (فقط مقاطع تکمیلی) و کارکنان مجموعا ۴۰۹ نفر از دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات دانشکده مدیریت و اقتصاد و دانشکده علوم انسانی بود. ابزار تحقیق متشکل از پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی (صوری، محتوایی، سازه) و پایایی آن بررسی و تایید شد. یافته های اصلی پژوهش محرکها/مشوق های کلامی پایه در توسعه نوآوری و خلاقیت بودند که در ۱۵ گروه دسته بندی گردیده و در نقطه مقابل موانع کلامی که در ۱۹ گروه مختلف احصاء و دسته بندی گردید.

فرهنگ نوآوری، خلاقیت، طوفان فکری، تفکر جانبی، افکارنویسی