شناسایی و اعتبارسنجی سیستم تحریک واحدهای گازی نیروگاه دماوند با استفاده از آزمایش های حوزه زمان

هدف از این مقاله استخراج مدل تحلیلی سیستم تحری ک واحدهای گازی نیروگاه دماوند در ایران با استفاده از دادههای واقعی است. شناسایی انجام شده بر پایه آزما یش ها ی حوزه زمان درحین کار سیستم و با استفاده از روش ها ی مختلف کلاسیک و هوشمند مبتنی بر حداقل نمودن مربعات خطا انجام می گیرد. در ابتدا کلیه اجزاء را با استفاده از روشها ی مرسوم شناسایی سیستم شناسایی میکنیم. در صورتی که به درصد خطای قابل قبولی رسیدیم پارامترهای شناسایی شده را برمیگزینیم. در غیر ای ن صورت جهت رس یدن به درصد خطای مطلوب از الگوریتم ژنتیک استفاده میکنیم. در پایان با اعتبارسنجی پارامترهای شناسایی شده به صورت حلقهبسته به مقایسه مقادیر نامی پارامترها و مقادیر شناسایی شده و ن تیجه اعمال این دو، بر روی داده های حاصل از آزما یش می پردازیم. اعتبارسنجی نیز در دو مرحله یک بار به صورت پویا با الگوریتم ژنتیک و بار دیگر به صورت ایستا انجام شده است. با وجود آغشته بودن دادههای آزمایش به نویز فراوان شناسایی به خوبی انجام گرفته و نتایج اعتبارسنجی تاییدی بر شناسایی صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

مدلسازی جعبه خاکستری ، سیستم تحریک نیروگاه شناسایی حوزه زمان ، الگوریتم ژنتیک ، واحد گازی نیروگاه دماوند