اصغر ارشادسرابی - بنیاد پژوهشهای اسلامی - گروه دائرهالمعارف

نویسنده در این مقاله،نرم و چالاک از پرچین باغ شعر«بقا»بالا خزیده و به نیم گاهی شرمگین و شتابناک،ترش و شیرین میوه هایش را به زیر دندان،مزیده و از شمیم زلف عنبر بوی اهل البیت علیهم السلام و رایحهء گلهای محمدی سرمست شده است. سعی ناقد،بر آن بوده تا ضمن شرح مختصری از زندگانی بقا،پرهیبی از سبک و شیوهء شاعری و نحوهء تفکر و تاثر او را در گذر ایام بنمایاند و ملاکها و محورهای شعرش را عریان سازد.