پیش بینی تغییرات مکانی EC خاک فضای سبز شهری (مطالعه موردی: منطقه شش شهرداری شیراز)

زمینه و هدف: این پژوهش با هدف بررسی ساختار فضایی میزان EC خاک و تهیه نقشه های پهنه بندی آنها با استفاده از تکنیک های زمین آمار در جهت بهینه سازی مدیریت فضای سبز شهری صورت گرفت. مواد و روش ها: محدوده های فضای سبز منطقه شش شهرداری شیراز در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند. در این تحقیق تعداد ۴۰ نمونه از عمق ۰ تا ۳۰ سانتیمتری خاک محدوده های فضای سبز منطقه جمع آوری شد. تراکم و پراکنش محدوده های فضای سبز در انتخاب مکان برای انجام نمونه برداری مد نظر گرفته شد. نمونه ها بعد از جمع آوری برای آنالیز خاک به آزمایشگاه انتقال یافت و میزان EC خاک اندازه گیری شد و سپس خصوصیات خاک بصورت لایه اطلاعات مکانی تهیه شد . برای ارزیابی پراکنش مکانی خصوصیات خاک، روش درونیابی کریجینگ مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: بر اساس نتایج قابلیت هدایت الکتریکی، محدودهای فضای سبز منطقه مورد مطالعه فقط دریک طبقه EC قرار می گیرند. قابلیت هدایت الکتریکی در کل سطح فضای سبزکمتر از ۲ دسی زیمنس بر متر است که این نشان می دهد در محدود فاقد محدودیت برای رشد گیاه قرار می گیرند و برای کاشت اغلب گیاهان و درختان فضای سبز مشکلی ایجاد نمی کند . بر اساس روند تغییرات از غرب به شرق منطقه شوری خاک بیشتر می شود و در راستا ی شمال به جنوب نیز میزان شوری افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، تکنیک زمین آمار ، نقشه خصوصیات خاک ، منطقه شش شهرداری شیراز ، فضای سبزشهری