وجه نمایی در زبان فارسی میانه
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات ایرانی، دوره: 20، شماره: 39
- کد COI اختصاصی: JR_JISUK-20-39_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 210
نویسندگان
استادیار گروه زبانشناسی، دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
چکیده
در این مقاله، نخست وجه و شیوههای بازنمایی آن در زبانها، معرفی و به نظرات جدید زبانشناسان در طبقهبندی وجه، و نیز مفهوم آن در علم منطق و سنت مطالعات ادبی اشاره میشود. پس از آن، برخی مفاهیم وجهی و صورتهای زبانی که بر آنها دلالت دارند، با ذکر مثالهای متعدد از متون فارسی میانه زردشتی معرفی میگردند. در زبان فارسی میانه زردشتی، وجه از طریق صرف فعل، افعال وجهی، برخی اسمها و صفتها و برخی ادوات بازنمایی شده است. افزون بر این، افعال، اسمها، صفتها، ادوات و عبارتهای دیگری نیز هستند که طی روند دستوریشدگی، به ابزاری برای بازنمایی وجه بدل شده و بر انواع مفاهیم وجهی مانند حدس و گمان، شک و تردید، و قصد و درخواست دلالت داشتهاند. نتیجه این پژوهش آن است که در فارسی میانه، وجه نه فقط از طریق صرف فعل، بلکه از طریق سایر صورتهای زبانی نیز بازنمایی میشود و گاهی هم از طریق بافت جمله معلوم میگرددکلیدواژه ها
فارسی میانه زردشتی, وجه, مفاهیم وجهی, گواه نمایی, بافتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.