سیران یوسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
مسعود علیپوراصل - استادیار، دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران

منطقه زرندیه در ۴۲ کیلومتری شمال شرق ساوه (استان مرکزی) و در بخش تقریبا شمالی کمربند ماگمایی ارومیه – دختر واقع شده است. سنگ میزبان کانی سازی در این منطقه، سنگ های آندزیتی ائوسن و سنگ های دیوریتی و گابرویی اولیگو-میوسن است. مطالعات زمین-شیمی نشان می دهد که ماگمای سازنده سنگ های آذرین منطقه از نوع کالک آلکالن، متاآلومین و مرتبط با کمان آتشفشانی حاشیه قاره ای است. کانی سازی اغلب به شکل رگه، رگچه ای و برشی شدن در سنگ های دیوریتی و گابرویی مشاهده می شود. کالکوپیریت، کانه اصلی کانسار است و بوسیله پیریت، بورنیت، اولیژیست، کالکوسیت، کوولیت، نئوتوسیت، مس خالص، مالاکیت، آزوریت، کریزوکولا، گوتیت و لیمونیت همراهی می شود. عیار مس در نمونه های کانسنگ از ۰۴/۰ تا ۷/۱ درصد (متوسط ۴۰/۰ درصد) تغییر می کند. تحلیل آماری داده-های ژئوشیمیایی نمونه های مینرالیزه به روش پیرسن نشان می دهد که Cu بیشترین همبستگی را به ترتیب با عناصر Ag، As، Zn، Cd و Pb دارد. مطالعات میکروترمومتری میانبارهای سیال متوسط دمای همگن شدگی را °C۱۹۵ و متوسط شوری را ۲۳ درصد وزنی معادل نمک طعام نشان می دهد. کانی زایی مس زرندیه قرابت نزدیکی با کانسارهای مس رگه ای گرمابی دارد.

ژئوشیمی, میانبارهای سیال, مس رگه ای, زرندیه, ساوه