اثر قارچ Beauveria bassiana و نانوسیلیکا روی شته مومی کلم Brevicoryne brassicae و زنبور پارازیتویید آن Diaeretiella rapae در شرایط آزمایشگاهی

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 262

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-35-3_006

تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1400

چکیده مقاله:

شته مومی کلمBrevicoryne brassicae  یکی از آفات مهم و خسارت زای چلیپاییان است که در بسیاری از نقاط ایران فعال است و در طول دوره­ی زمستان موجب ایجاد خسارت کمی و کیفی در زراعت گیاهان مذکور می­شود. دشمنان طبیعی متعددی نظیر زنبور پارازیتوئید Diaeretiella rapae روی این شته فعالیت دارند. در سال­های اخیر عوامل سازگار با محیط زیست به دلیل اثرات جانبی کمتر در کنترل آفات بیشتر مورد توجه قرار گرفته­اند. این مطالعه برای تعیین تاثیر غلظت­های مختلف (۱۰۳، ۱۰۴، ۱۰۵، ۱۰۶ و ۱۰۷ اسپور بر میلی­لیتر) قارچ Beauveria bassiana (Bals.) Vuill. و نانوسیلیکا در غلظت­های (۱۲۵، ۲۵۰، ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۲۰۰۰ ppm) به صورت جداگانه و توام روی زنده­مانی جمعیت شته مومی کلم و زنبور پارازیتوئید آن انجام شد. آزمایش­ها در دمای۲±۲۵ درجه سلسیوس، رطوبت نسبی ۵±۶۵ و دوره نوری ۸: ۱۶ساعت (تاریکی: روشنایی) در آزمایشگاه انجام شد. مقادیر LC۵۰ حاصل از تجزیه پروبیت در نتیجه تاثیر غلظت­های مختلف قارچ بعد از گذشت ۷ روز و نانوسیلیکا طی ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از تیمار روی حشرات کامل شته مومی کلم به ترتیب برابر با ۱۰۵×۲/۲ اسپور بر میلی­لیتر و ۴۳۵۶/۱۴، ۱۱۶۴/۴۲ و ۴۸۷/۱۹ ppm بود، همچنین در نتیجه تاثیر غلظت­های مختلف قارچ بعد از گذشت ۴ روز و نانوسیلیکا طی ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از تیمار روی زنبور پارازیتوئید به ترتیب ۱۰۶×۱/۲ اسپور بر میلی­لیتر و ۳۶۳۹/۷۹، ۶۱۹/۵۱ و ۲۸۹/۷۷ ppm بدست آمد. نتایج حاکی از حساسیت حشرات کامل شته مومی کلم به قارچ بود. کمترین زمان لازم برای مرگ ۵۰ درصد افراد جمعیت شته مومی کلم توسط قارچ در غلظت ۱۰۷ اسپور بر میلی­لیتر ۵/۰۲ روز محاسبه شد. میزان تلفات نانوسیلیکا ۷۲ ساعت پس از تیمار در بالاترین غلظت روی شته مومی کلم و زنبور پارازیتوئید به ترتیب۹۰ و ۹۹/۶۶ درصد برآورد شد. همچنین اختلاط این دو عامل در ۷۲ و ۱۲۰ ساعت پس از تیمار حشرات کامل شته مومی کلم و زنبور پارازیتوئید تفاوت معنی­داری با تیمار شاهد داشت. بر اساس نتایج این تحقیق قارچ B. bassiana و نانوسیلیکا می­توانند به عنوان عوامل موثر در برنامه مدیریت تلفیقی این شته مورد استفاده قرار گیرند.

نویسندگان

ساناز امامی

دانشجوی دکتری حشره شناسی کشاورزی، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه

شهرام ارمیده

دانشیارگروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه

سجاد پیرسا

دانشیار دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه

جی پی میچاود

مرکز تحقیقات کشاورزی هی- دانشگاه کانزاس امریکا

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Akbari S., Safavi S.A., and Ghosta Y. ۲۰۱۴. Efficacy of ...
  • Akbari S., Mirfakhraie S., Aramideh S., and Safaralizadeh M.H. ۲۰۲۰. ...
  • Al Antary T.M., Ateyyat M.A., and Abussamin B.M. ۲۰۱۰. Toxicity ...
  • Jarrahi A., and Safavi S.A. ۲۰۱۶. Effects of pupal treatment ...
  • Jarrahi A., and Safavi S.A. ۲۰۱۶. Sublethal effects of Metarhizium ...
  • Blackman R.A., and Eastop V.F. ۱۹۸۴. Aphis on the Worlds ...
  • De A., Bose R., Kumar A., and Mozumdar S. ۲۰۱۴. ...
  • Debnath N., Das S., Seth D., Chandra R., Bhattacharya S.C., ...
  • Desneux N., Rafalimanana H., and Kaiser L. ۲۰۰۴. Dose-response relationship ...
  • Dhiman S.C. ۲۰۰۷. Population dynamics of Diaeretiella rapae (McIntosh): a ...
  • Dorschner K.W., Feng M., and Baird C.R. ۱۹۹۱. Virulence of ...
  • El-Bendary H.M., and El-Helaly A.A. ۲۰۱۳. First record nanotechnology in ...
  • Embaby E.E., and Lotfy D.E. ۲۰۱۶. Controlling cabbage aphid (Brevicoryne ...
  • Enayati A., and Ebrahimnejad P. ۲۰۱۲. Nanopesticides: Production, application and ...
  • Feng M., Johnson J.B., and Kish L.P. ۱۹۹۰. Virulence of ...
  • Ghidan A.Y., Al-Antary T.M., and Awwad A.M. ۲۰۱۶. Green synthesis ...
  • Gurulingappa P., McGee P.A., and Sword G. ۲۰۱۱. Endophytic Lecanicillium ...
  • Harper S. ۲۰۱۰. New approaches needed to gauge safety of ...
  • Helle W., and Overmeer W.P.J. ۱۹۸۵. Toxicological test methods. In: ...
  • Hersanti Susanto A., Virgiawan R., and Joni I.M. ۲۰۱۸. The ...
  • Kassa A. ۲۰۰۳. Development and testing of mycoinsecticides based on ...
  • Meyling N.V., and Eilenberg J. ۲۰۰۷. Ecology of the entomopathogenic ...
  • Modarres-Najafabadi S.S., Akbari-Moghaddam H., and Gholamian G. ۲۰۰۵. Population fluctuations ...
  • Oerke E.C., and Dehne H.W. ۲۰۰۴. Safe guarding production-losses in ...
  • Pavitra G., Sushila N., Sreenivas A.G., Ashok J., and Sharanagouda ...
  • Qayyum A. ۲۰۲۱. Effects of host age on two closely ...
  • Quesada-Moraga E.E.A.A., Maranhao E.A.A., Valverde-García P., and Santiago-Álvarez C. ۲۰۰۶. ...
  • Rannback L.M., Cotes B., Anderson P., Ramert B., and Meyling ...
  • Rehner S.A., and Buckley E. ۲۰۰۵. A Beauveria phylogeny inferred ...
  • Rouhani M., Samih M.A., and Kalantari S. ۲۰۱۳. Insecticidal effect ...
  • Satar S., Kersting U., and Ulvsoy M.R. ۲۰۰۵. Temperature dependent ...
  • Serebrov V.V., Gerber O.N., Malyarchuk A.A., Martemyanov V.V., Alekseev A.A., ...
  • Singh R., and Singh G. ۲۰۱۵. Systematics, distribution and host ...
  • Taheri Sarhozaki M., Aramideh S., Akbarian J., and Pirsa S. ...
  • Zavareh M., and Emam Y. ۲۰۰۰. An identification guide for ...
  • نمایش کامل مراجع