ثاثیر ۱۲ هفته تمرین تناوبی خیلی شدید و تداومی بر بیان پروتئین های میتوکندریاییAMPK وERRα در رت های سالمند

مقدمه: فعالیت ورزشی باعث افزایش پروتئین­ها، آنزیم­ها و کارایی میتوکندری در نمونه­های انسانی و حیوانی می­شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه ۱۲ هفته تمرین تناوبی خیلی شدید(HIIT) و تداومی(CT) بر بیان پروتئین های میتوکندریایی AMPK و ERRα در عضله دوقلو رت های سالمند ماده بود.روش کار: در این مطالعه تعداد ۳۶ رت نژاد ویستار سالمند۱۸ماهه(۲۵۰-۳۵۰گرم) تصادفی به سه گروه HIIT، تمرین تداومی با شدت متوسط با CT و گروه کنترل تقسیم شدند. تمرین ورزشی در گروه HIIT در هفته اول ۱۶ دقیقه(۲ دقیقه با شدت ۸۵ تا ۹۰ درصد VO۲max و ۲ دقیقه بازیافت (با شدت ۴۵ تا ۵۰ درصد VO۲max) آغاز شد و در هفته دوازدهم به ۲۸ دقیقه رسید. برنامه تمرینی در گروه CT با ۳۰ دقیقه (با شدت ۶۵ تا ۷۰ درصد VO۲max) آغاز و در هفته دوازدهم به ۶۰ دقیقه رسید. مقادیر بیان پروتئین­های AMPK و ERRα  عضله دوقلو به روش وسترن بلات سنجیده شد. از روش آماری تحلیل واریانس-یک راهه برای تجزیه تحلیل داده­ها استفاده شد.نتایج:  بیان پروتئین AMPK در دو گروه HIIT (۰۰۱/۰>p) و CT (۰۱/۰>p) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت. همچنین، مقادیر پروتئین AMPK در گروه HIIT در مقایسه با گروه  CT افزایش معناداری داشت (۰۱/۰ >p). بیان پروتئین ERRα  در گروه HIIT (۰۱/۰>p) و CT (۰۵/۰>p) در مقایسه با گروه کنترل افزایش معناداری داشت.نتیجه گیری:  HIIT در مقایسه با CT به افزایش بیشتر بیان پروتئین­های AMPK و ERRα در عضله دوقلوی رت­های سالمند شده است.کلمات کلیدی: بایوژنزمیتوکندریایی، سالمندی،  تمرین تناوبی خیلی شدید، تمرین استقامتی