عامل های اثرگذار بر نیت خود اشتغالی در میان دانشجویان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رامین خوزستان

امروزه بیکاری دانش آموختگان دانشگاهی از مهم ترین چالش های اجتماعی کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران است که در همه رشته های دانشگاهی به ویژه رشته کشاورزی وجود دارد. هدف این پژوهش شناسایی سازه های موثر بر گرایش دانشجویان کشاورزی نسبت به خوداشتغالی می باشد. این بررسی به لحاظ هدف از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ کنترل متغیرها از نوع توصیفی همبستگی بوده که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه ی آماری این پژوهش، همه ی دانشجویان مقطع کارشناسی ورودی سال های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۴ به شمار ۹۴۲ نفر بودند که ۳۰۴ نفر از آنان بر پایه جدول کرجسی و مورگان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و از روش نمونه گیری تصادفی برای انتخاب نمونه بهره گرفته شد. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه ای محقق ساخت بود که روایی صوری آن توسط متخصصان تایید شد. پایایی پرسشنامه ها با ضریب های تتا بررسی شد که بین ۷۰/۰ و ۹۰/۰ بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS۲۴ و AMOS۲۲ بهره برده شد. نتایج پژوهش گویای همبستگی مثبت و معنی دار بین متغیرهای انتظارهای نتیجه، خودکارآمدی، درک رفتار دیگران و عامل های ساختار اجتماعی (حمایت ها و بازدارنده ها) با متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی در بخش کشاورزی بود. همچنین نتایج مدل معادله های ساختاری نشان داد، متغیرهای انتظارهای نتیجه، خودکارآمدی، درک رفتار دیگران و عامل های ساختار اجتماعی (حمایت ها و بازدارنده ها) دارای تاثیر مستقیم مثبت و معنی داری بر متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی می باشند. در مجموع این متغیرها می توانند، ۸۵ درصد از تغییرپذیری متغیر گرایش نسبت به خوداشتغالی در بخش کشاورزی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

گرایش به خوداشتغالی ، بیکاری ، دانشجویان کشاورزی ، نظریه شغلی شناختی- اجتماعی