ارزیابی شوری خاک برخی از اراضی دشت مرودشت با استفاده از داده های ماهواره ای

گرایش منابع آب و خاک کشور به شوری علاوه بر کاهش علکرد محصولات کشاورزی، باعث تشدید بیابانزایی در عرصه های منابع طبیعی گردیده و در نتیجه روز به روز از وسعت اراضی مستعد کاسته و به وسعت بیابانها افزوده می شود بنابراین شناخت و کنترل شوری امری اجتناب ناپذیر است و این شناخت و کنترل نیاز به سرمایه و زمان دارد. در این رابطه یکی از فناوری های مهم و کارآمد بهره گیری فناوری سنجش از دور پردازش تصاویر ماهواره ای است. در این پژوهش به منظور شناسایی خاک های شور برخی از اراضی دشت مرودشت از تصویر سنجنده LISS III استفاده شد . در این رابطه براساس تفاوت در واحد های فوتومورفیک موجود در تصویر ماهواره ای، به صورت تصادفی در 30 نقطه و از عمق 0 تا 30 سانتیمتری نمونهبرداری انجام و از رویکردهای مختلف سنجش از دوری نظیر ترکیب باندهای اصلی سنجنده، شاخص OIF و تجزیه مولفه های اصلی (PCA) و ترکیب شاخص OIF PCA) استفاده شد. ارزیابی دقت رویکردها نشان داد که بهترین رویکرد، تجزیه مولفه های اصلی (PCA) با دقت کلی 89.97% دقت کاربر 89/77% و دقت نقشه بردار 90/22% بوده و درصد تقریبی مساحت خاکهای شورمنطقه 43/8% میباشد

کلیدواژه ها:

دادههای ماهوارهای ، دقت کلی ، شوری