لزوم توجه به برنامه ریزی راهبردی محیط زیست در طرح جامع توسعه راه های کشور

سال انتشار: 1398
محل انتشار: هفدهمین همایش ملی ارزیابی اثرات محیط زیستی ایران
کد COI اختصاصی: IRANEIA17_002
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 363

نویسندگان

دانشجوی دکتری علوم و مهندسی محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

دانشیار گروه مدیریت و برنامه ریزی محیط زیست، پژوهشکده علوم محیطی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران

چکیده

تو سعه زیر ساخت های جاده ای این پتان سیل را دارد که منجر به تغییرات قابل توجهی در کاربری ارا ضی شود. اینتغییرات پتانسیل تکهتکه کردن زیستگاه و از بین بردن اکوسیستم را دارند. تاثیر تحولات جاده ای بر تنوع زیستی درهنگام برنامه ریزی های کلان برای زیرساخت های جاده ای به یکی از موضوعات اصلی محیط زیست تبدیل شده است. ازطرفی دیگر زیرساخت های حمل و نقل یک کشور، ستون اصلی رشد اقتصادی و توسعه اجتماعی آن کشور محسوبمی شود. ایران نیز به عنوان یک کشور در حال تو سعه از این قاعده مستثنی نیست، اما جایگاه برنامه ریزی راهبردیمحیط زیست (SEA) برای تو سعه زیر ساخت های جاده ای در ایران تعریف نشده و در اغلب مواقع به ارزیابی اثرات محیط زیست (EIA) بسنده می شود.در این پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی میزان تداخل مناطق چهار گانه با نقشه بزرگراه های در حال توسعهکشور، وضعیت توجه به ملاحظات محیط زیستی در طرح های کلان توسعه راه ها در کشور بررسی شود. تهیه و مسافتآنها از هر یک مناطق چهارگانه حفاظتی تعیین شد. مطالعه حاضر در واقع بخشی از فرایند SEA است که لزوم اجرای آن پیش از طراحی شبکه توسعه راه های کشور ضروری بوده است ولیکن با توجه به عدم اجرای این فرآیند، در این مطالعه به فرایند SEA بعنوان حلقه مفقوده در طرح جامع توسعه راه های کشور از منظر مدیریت زیستگاه ها و مناطق حفاظت شده پرداخته شده است.نتایج این مطالعه نشان می دهد ۴ پارک ملی، ۶ پناهگاه حیات وحش و ۱۴ منطقه حفاظت شده با بزرگراه های در حالتوسعه کشور به طور مستقیم تداخل دارند. آثار طبیعی-ملی به دلیل اینکه اغلب فضای چند بعدی را اشغال نمی کنندو متمرکز بر یک نقطه هستند با بزرگراه ها تداخلی ندارند. همچنین مناطق حفاظت شده در استان های کرمان و فارسبیشترین آسیب پذیری را نسبت به توسعه بزرگره ها دارند.

کلیدواژه ها

برنامه ریزی راهبردی، طرح جامع توسعه بزرگراه ها، ایران، مناطق حفاظت شده

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.