زهرا سلیمانی نیا - Yasouj University
احمد مهتدی - Yasouj University
محسن موحدی دهنوی - Yasouj University

کشور ایران، جزء مناطق خشک و نیمه خشک جهان طبقه­بندی می­شود. بنابراین شناسایی و کاشت گیاهان متحمل خشکی مانند کینوا (Chenopodium quinoa) حائز اهمیت است. با توجه به اینکه عنصر روی در فرآیندهای حیاتی گیاه نقش دارد، بنابراین عرضه این عنصر به گیاه تاثیر زیادی در کمیت و کیفیت تولید محصولات دارد. این پژوهش به صورت گلدانی با هدف بررسی اثر سولفات روی بر گیاه کینوا تحت تنش خشکی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تنش خشکی با پلی اتیلن­گلیگول ۶۰۰۰ در چهار سطح (۰، ۳-، ۶- و ۹- بار) و عنصر روی از منبع سولفات روی با چهار سطح (۲، ۴، ۶ و ۸ میکرومولار) تهیه شد و در مرحله چهار برگی، تیمار ها طی دو هفته در محلول غذایی هوگلند همزمان اعمال شد. طبق نتایج افزایش تنش خشکی موجب افزایش ۶۸ درصدی کاتالاز نسبت به شاهد شد. بیشترین مقدار پروتئین محلول برگ در سطح ۶- بار خشکی با سطح ۸ میکرومولار سولفات روی، بیشترین میزان قندهای محلول کل و پرولین برگ مربوط به بالاترین سطح خشکی و سطح ۶ میکرومولار سولفات روی بود. با افزایش خشکی، کلروفیل  a(۳۴ %)، کلروفیل b (۱۸۷ %) و کاروتنوئید برگ افزایش دو برابری اما وزن خشک اندام هوایی (۳۸ %) و سطح برگ (۳۷ %) نسبت به شاهد کاهش نشان دادند. در کل کاربرد روی با بهبود سطح اسمولیت ها باعث کاهش خسارت ناشی از تنش خشکی شد و برای تخفیف اثر تنش خشکی استفاده از سطح ۶ میکرومولار سولفات روی در محلول های غذایی پیشنهاد می شود.  

Catalase, Chenopodium quinoa Willd., Chlorophyll content, Proline, پرولین, کاتالاز, کینوا, محتوای کلروفیل