تاثیر اسید سالیسیلیک در کاهش اثرات تنش شوری بر صفات رشدی گیاه سیاه دانه (Nigella sativa L)

سیاه دانه از خانواده آلاله، گیاهی یک ساله است که علاوه بر ارزش دارویی، در صنایع غذایی و فرآوردههای آرایشی- بهداشتی کاربرد دارد. اسیدسالیسیلیک یک تنظیمکننده رشد درونی، با ماهیت فنلی است که در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی نﻘش دارد و باعث حفاظت در مﻘابل تنشهای محیطی میشود. به منظور بررسی اثر تنش شوری و اسید سالیسیلیک بر برخی پارامترهای رشدی شامل کلروفیلa، کلروفیلb، کلروفیل کل، کارتنوئید، پرولین، مالون د آلدئید، سایر آلدئیدها، لیپوکسیژناز و گایوکل پراکسیداز در گیاه دارویی سیاه دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی در سال ۱۳۹۵ در گلخانه دانشگاه ایلام، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش شوری درسه سطح شامل صفر (شاهد بدون شوری)، ۲۵و۷۵ میلی مولار و عامل اسید سالیسیلیک در سه سطح عدم کاربرد (شاهد)، ۷۵/۰، ۵/۱ میلی مولار بود. نتایج نشان داد که تنش شوری باعث کاهش معنی دار کلروفیلa، کلروفیلb، کلروفیل کل، کارتنوئید و افزایش معنی دار پرولین، لیپوکسیژناز، مالون دی آلدئید و سایر آلدئیدها گردید.  و میزان گایوکل پراکسیداز در تیمارهای متفاوت، اسید سالیسیلیک افزایش یافته است در شرایط تنش شوری، تیمار اسید سالیسیلیک موجب افزایش کلروفیلa، کلروفیلb، کلروفیل کل، کارتنوئید، پرولین و گایوکل پراکسیداز شد، اما مالون د آلدئید، سایر آلدئیدها و لیپوکسیژناز کاهش  یافت. بر اساس نتایج به دست آمده به نظر می­رسد پیش تیمار اسید سالیسیلیک اثرات مضر تنش شوری در گیاه سیاهدانه را کاهش داده است.

کلیدواژه ها:

Key words: Proline ، carotenoid ، chlorophyll ، Gayvkl peroxidase ، Lipoxygenase ، malondialdehyde (MDA). ، واژه های کلیدی: پرولین ، کارتنوئید ، کلروفیل ، گایوکل پراکسیداز ، لیپوکسیژناز ، مالون دی آلدئید