تعیین عصارهگیر مناسب پتاسیم و ضرایب همبستگی آنها با میزان عملکرد گندم در خاک رسی با رس غالب ایلیت

بسیاری از خاکهای با رس غالب ایلیت، خاکهایی با قدرت بالا برای جذب پتاسیم میباشند. عصارهگیر تترافنیل بران سدیم با رسوب پتاسیم خاک موجب کاهش غلظت پتاسیم محلول و انتشار پتاسیم تبادلی و غیر تبادلی از سطوح خاک به داخل محلول آن میگردد. این تحقیق به منظور توصیه کودی و تعیین حدود کفایت پتاسیم در خاکهای لسی انجام شده 88 در اراضی زراعی واقع در سید میران 8- است و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 6 تیمار در 4 تکرار در سال 9گرگان اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل گچ، کلرور کلسیم، مخلوط اوره و کلرور پتاسیم، مخلوط گچ و کلرور پتاسیم،مخلوط کلرور کلسیم و کلرور پتاسیم و شاهد بود. گندم رقم 8-19 N در کرتهای آزمایشی کشت شد. در مرحله قبل از خوشه دهی، مقدار پتاسیم قابل جذب در خاک با دو روش عصارهگیری استات آمونیوم و تترافنیل بران سدیم اندازه گیری شد. مقادیر بالایی از پتاسیم با استات آمونیوم عصارهگیری و پتاسیم قابل استفاده خاک بسیار بالا برآورد شد که اغوا کننده است. همبستگی بالای بین غلظت پتاسیم قابل جذب خاک با عصارهگیر تترا فنیل بران سدیم و عملکرد دانه و عملکرد کاه نشان داد که عصارهگیر تترا فنیل بران سدیم عصارهگیر مناسبی برای خاک لسی با رس غالب ایلیت در اراضی سید میران میباشد. همبستگی ضعیف بین غلظت پتاسیم قابل جذب با عصارهگیر استات آمونیوم با عملکرد دانه و عملکرد کاه نشان داد که عصارهگیر استات آمونیوم عصارهگیر مناسبی برای خاک لسی محل مطالعه شده نیست.

کلیدواژه ها:

ضریب همبستگی ، پتاسیم قابل جذب ، عملکرد گندم ، عصارهگیرهای پتاسیم