ساناز صرافی - Vali-e-Asr University of Rafsanjan
آرمان آذری - Vali-e-Asr University of Rafsanjan
روح الله صابری ریسه - Vali-e-Asr University of Rafsanjan
علی اکبر محمدی میریک - Vali-e-Asr University of Rafsanjan

این پژوهشی بر کشت دوم ذرت (SC۶۴۵) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. دور آبیاری به عنوان عامل اول در دو سطح شامل انجام آبیاری پس از ۷۵ (I۱: به عنوان شاهد) و ۱۲۰ میلی متر (I۲: آبیاری تاخیری) تبخیر از تشتک تبخیر کلاس آ و عامل دوم در دو سطح شامل کاربرد (S۱) و عدم کاربرد سیدروفور (S۲: به عنوان شاهد) بود. کاربرد سیدروفور به صورت محلول پاشی (غلظت ۲ در هزار در مراحل ۶-۴ و ۱۴-۱۲ برگی) و مصرف با آب آبیاری (۲۰ کیلوگرم در هکتار در مرحله گره بندی) صورت گرفت. نتایج آزمایش نشان داد دور آبیاری I۱ نسبت به I۲، سبب افزایش رنگیزه­های برگ، محتوای نسبی آب برگ (RWC)، پایداری غشاء، شاخص سطح برگ (LAI) و سطح مخصوص برگ (SLA) و کاهش ساکارز، پراکسیداسیون چربی­ها (MDA)، فعالیت آنزیم­های گایاکول­پراکسیداز و پلی­فنل­اکسیداز گردید. تیمار S۱ نیز در مقایسه با S۲، موجب افزایش رنگیزه­های برگ، قابلیت تنظیم اسمزی، میزان فعالیت آنزیم­های آنتی اکسیدان، RWC، پایداری غشاء، LAI و SLA و کاهش MDA شد. در برهمکنش عوامل آزمایش، در هر سطح آبیاری، کاربرد سیدروفور باعث افزایش کلروفیل (a، b و کل) برگ، پرولین و قندهای محلول شد. بیشترین عملکرد تر زیست توده (g/m۲ ۸۶۹۷) از تیمار I۱ بدست آمد. تیمار S۱ نیز در مقایسه با S۲ عملکرد تر زیست­توده به میزان g/m۲ ۱۶۴۴ گردد. در مجموع سیدروفور باکتریایی با بهبود قابلیت­های مورفولوژیک، فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ذرت توانست در تخفیف اثرات تنش خشکی و افزایش ظرفیت فتوسنتزی آن موثر باشد

Antioxidant enzyme, Drought, Malondialdehyde, Proline, Siderophore, آنزیم آنتی اکسیدان, پرولین, خشکی, سیدروفور, مالون دی آلدئید