تاثیر تنش خشکی آخر فصل بر عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک برخی از ارقام کلزا

این پژوهش با هدف بررسی ویژگی های فیزیولوژیک و عملکرد ۲۸ رقم کلزا در دو محیط رطوبتی نرمال و تنش خشکی مزرعه انجام شد. ژنوتیپ ها در دو محیط رطوبتی شاهد (نرمال) و تنش خشکی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ی تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان کشت شدند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد تفاوت معنی-داری بین ارقام کلزا برای تمام صفات به غیر از نسبت کلروفیل (a/b) وجود داشت. تنش خشکی میزان تنوع ژنتیکی را برای اکثر صفات کاهش داد. با توجه به محاسبه ضریب تنوع ژنتیکی در هر دو شرایط رطوبتی میزان پرولین و کلروفیل بالاترین تنوع ژنتیکی را دارا بودند. برآورد وراثت پذیری برای اکثر صفات بالاتر از پنجاه درصد بود که نشان می دهد گزینش برای این صفات جهت تولید ارقام برتر مناسب می باشد. نتایج نشان داد که تنش خشکی، محتوی پرولین و نسبت کلروفیل (a/b) را بطور معنی داری افزایش داد درحالی که عملکرد دانه، اجزای عملکرد و سایر صفات بطور قابل ملاحظه ای کاهش نشان دادند. بیشترین عملکرد دانه در شرایط تنش و عدم تنش متعلق به رقم Nk fair بود. رقم Esc ۶۱۵۲ در شرایط تنش رطوبتی و رقم Gkh ۳۰۵ در شرایط عدم تنش بیشترین مقدار محتوای آب نسبی برگ (RWC) را به خود اختصاص دادند واز نظر این صفت فیزیولوژیک متحمل به خشکی شناخته شدند.

کلیدواژه ها:

Drought stress ، Seed yield ، Physological traits ، canola ، تنش خشکی ، تنوع ژنتیکی ، فیزیولوژی