تاثیر بهینه سازی نسل سوم رآکتور هسته ای روسی مدل ۴۴۶V- بر ایمنی هسته ای

مجموعه رآکتور هسته­ای ۴۴۶-V به کار گرفته شده در طرح ۹۱/۹۹AES- به منزله­ی پروژه­ی بهینه شده­ی رآکتور ۱۰۰۰WWER- بر مبنای رآکتور مدل ۳۲۰V-است. بهبود خواص نوترونی- فیزیکی قلب رآکتور همراه با تجدید ساختار قسمت­های اصلی آن که امکان به­کارگیری سوخت اورانیم- گادولینیمی را فراهم ساخته است و مد نظر قرار دادن ضریب­های منفی واکنش­پذیری دمایی قرص سوخت، توان رآکتور و سیال خنک­کننده، طراحی خط کنترل تکمیلی در سیستم بازدارنده­ی افزایش فشار مدار اول هنگام بروز حوادث ماورای طراحی و در خلال آزمون هیدرولیک و هم­چنین پژوهش مفهوم «نشت قبل از شکستگی» به کمک سیستم­های جدید کنترل و عیب­یابی ویژه­ی تجهیزات، شیرآلات و خط لوله­های مدار اولیه تنها بخشی از اقداماتی است که باعث افزایش سطح ایمنی نسل جدید، در مقایسه با مدل­های پیشین ۱۰۰۰WWER- شده است. به کارگیری تجربیات حاصل از اجرای طرح ۴۲۸V- (رآکتور تیان وان چین) هنگام طراحی مدل ۴۴۶V- و استفاده از عایق حرارتی جدا شونده در کنار اتخاذ تصمیم­های فنی جدید از جمله برنامه­ی جدید نمونه­های فلز شاهد، محدود نمودن مقدار نیکل در خطوط جوش و ناخالصی­های مضر در فلز پایه و خطوط جوش که امکان افزایش مدت زمان بهره­برداری رآکتور را تا ۶۰ سال فراهم نموده است، اقدام­هایدیگری هستند که افزایش ایمنی نسل جدید را فراهم آورده­اند. رعایت الزام­های استانداردها و مدارک فنی آژانس بین­المللی انرژی اتمی، اتحادیه­ی اروپا، روسیه، قوانین و استانداردهای تدوین شده توسط نظام ایمنی هسته­ای کشورهای مقصد و تجارب بین­المللی در زمینه­ی طراحی، ساخت و بهره­برداری از رآکتورهای هسته­ای موجب شده است که نسل جدید رآکتورهای روسی از سطح ایمنی بالایی برخوردار باشند.

کلیدواژه ها:

ایمنی هسته ای ، نسل سوم رآکتور ۴۴۶-V ، بهینه سازی