بررسی تنوع ژنتیکی حاصل از دو جهش زای فیزیکی (پرتو گاما، باریکه ی الکترونی) با استفاده از نشان گرهای دی ان ا چندریختی تصادفی تقویت شده در گیاه گندم نان رقم طبسی

 تنوع ژنتیکی حاصل از دو جهش زای فیزیکی متفاوت (پرتو گاما، باریکه ی الکترونی) در دزهای مختلف (۵۰ تا Gy ۴۰۰) و دو رطوبت متفاوت (۵/۶ و %۵/۱۲) در دانه های گندم نان رقم طبسی با استفاده از نشان گرهای دی ان ا چندریختی تصادفی تقویت شده مورد بررسی قرار گرفت. بیش ترین میانگین ناجور تخم زایی در جمعیت ۲ (با مقدار ۱۵۵/۰) و کم ترین مقدار آن در جمعیت ۵ (با مقدار ۰۴۲/۰) مشاهده شد. براساس نتیجه های به دست آمده، بیش ترین فاصله ی ژنتیکی یا کم ترین تشابه ژنتیکی، بین جمعیت TE۱M (ردیف های جهش یابنده ی نسل ۱ رقم طبسی که با الکترون جهش یافته بودند) و جمعیت TE۲M (ردیف های جهش یابنده ی نسل ۲ رقم طبسی که با الکترون جهش یافته بودند) مشاهده شد. کم ترین فاصله ی ژنتیکی یا بیش ترین تشابه ژنتیکی بین جمعیت TG۲M (جمعیت ردیف های جهش یابنده ی نسل ۲ رقم طبسی که با پرتو گاما جهش یافته بودند) و جمعیت TE۲M (جمعیت ردیف های جهش یابنده ی نسل ۲ رقم طبسی که با الکترون جهش یافته بودند) مشاهده شد. تجزیه ی خوشه ای پنج جمعیت ردیف های جهش یافته و شاهدهای رقم طبسی براساس مقدار تشابه ژنتیکی و با استفاده از روش جفت گروه بدون وزن با میانگین حسابی انجام و نمودار درختی با برش نمودار از نقطه تشابه ۸۹/۰ دو گروه حاصل شد. براساس نتایج به دست آمده، تنوع بین جمعیت ها معنی دار و بیش تر از تنوع درون جمعیت ها بود.  

کلیدواژه ها:

دی ان ا چندریختی تصادفی تقویت شده ، پرتو گاما ، باریکه ی الکترونی ، گندم نان ، رقم طبسی