اثر پرتو گاما بر افزایش طول عمر انباری سیب زمینی در شرایط بهینه ی مصرف کود

در حال حاضر حدود ۲۰ الی ۲۵ درصد محصول های کشاورزی به صورت ضایعه هایی از چرخه ی مصرف خارج می شود. برای بررسی نقش مصرف بهینه ی کود در افزایش اثربخشی پرتو گاما، آزمایشی به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سیب-زمینی رقم پیکاسو انجام شد. در این آزمایش سه عامل شامل نوع کوددهی (مصرف کود براساس عرف زارعین و مصرف بهینه ی کود براساس یافته های تجزیه ی خاک)، پرتودهی با پرتو گاما (شاهد و پرتودیده) و زمان اندازه گیری عامل های مورد نظر (قبل از انبارداری و ۶ ماه پس از انبارداری) استفاده شد. نمونه ها با دز ۱۵/۰ کیلو گری پرتودهی شده و به مدت ۶ ماه تحت دمای ۱۵ الی ۲۰ درجه ی سلسیوس و رطوبت نسبی ۴۰ الی ۶۰ درصد نگه داری شدند. درصد ماده ی خشک و مقدار نیترات و کادمیم، قبل و بعد از ذخیره سازی، اندازه گیری شد. یافته ها نشان داد در حالی که درصد ماده ی خشک در نمونه های عرف زارع پرتودهی نشده در طول مدت انبارمانی از ۸۶/۱۶ به ۴۴/۲۱ و در نمونه های پرتودهی شده از ۶۸/۱۷ به ۴۱/۱۹ و در شرایط بهینه ی مصرف کود نمونه های پرتودهی نشده از ۰۹/۲۰ به ۱۸/۲۳ و در نمونه های پرتودهی شده از ۷۵/۱۹ به ۶۵/۲۰ درصد افزایش یافت. نظر به این که میزان کاهش وزن غده های حاصل از تیمار مصرف بهینه ی کود در مدت انبارمانی حداقل بود، برتری پرتودهی در شرایط مصرف بهینه ی کود بر افزایش ماندگاری سیب زمینی در مقایسه با مصرف کود براساس عرف زارع، به اثبات رسید. بنابراین، توصیه می شود در تمامی فرآورده های کشاورزی، قبل از پرتودهی با پرتو گاما، مصرف بهینه ی کود در تولید آن ها رعایت شود. زیرا اثربخشی مصرف بهینه ی کود (مصرف کودها براساس یافته های تجزیه ی خاک در قبل از کاشت) بر ماندگاری سیب زمینی به دلیل بهبود کیفیت تولیدات کشاورزی به ویژه افزایش درصد ماده ی خشک، به مراتب بیش تر است.  

کلیدواژه ها:

سیب زمینی ، مصرف بهینه ی کود ، پرتو گاما ، مدت انبارمانی