اثر گازهای پیرامونی بر تابش پلاسما و گسترش آن در برهم کنش لیزر با مس

  • سال انتشار: 1395
  • محل انتشار: مجله علوم و فنون هسته ای، دوره: 37، شماره: 2
  • کد COI اختصاصی: JR_JONSAT-37-2_008
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 142
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مسعود پیشدست

گروه الکترونیک، مجتمع دانشگاهی برق و الکترونیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر،

عبداله اسلامی مجد

گروه الکترونیک، مجتمع دانشگاهی برق و الکترونیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

مسعود کاوش تهرانی

پژوهشگاه علوم و فن آوری اپتیک و لیزر، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، شاهین شهر

چکیده

در این پژوهش اثر گازهای پیرامونی هوا، آرگون، هلیم و نئون در فشارهای مختلف بر تابش و گسترش پلاسمای حاصل از برهم­کنش باریکه­ ی لیزر با هدف فلزی، با تاکید بر بهینه ­سازی نسبت سیگنال به تابش پیوستار به روش بیناب ­نمایی فروشکست القایی لیزری و جذب و پراکندگی پرتو کاوش بررسی شده است. نتایج نشان می­ دهند که تابش ­ها و گسترش پلاسما به نحو قابل­ توجهی به نوع و فشار گاز پیرامون وابسته است. بیش­ترین شدت خطوط نشری اتم مس به ترتیب برای گازهای آرگون، نئون، هوا و هلیم به دست آمده است. برای تمام گازها با افزایش فشار گاز پیرامون از ۵ تا mbar۱۰۰، شدت تابش طیفی پلاسما افزایش می­ یابد و سپس با بیش­تر شدن فشار تا یک اتمسفر اشباع می ­شود. تابش پیوستار پلاسما نیز با افزایش فشار، روندی افزایشی دارد و به ترتیب برای گازهای آرگون، هوا، نئون و هلیم بیش­ترین مقدار را دارد. نسبت تابش طیفی به پیوستار زمینه به ترتیب برای گازهای هلیم، نئون، هوا و آرگون بیشینه است و برای تمام گازها با افزایش فشار کاهش می ­یابد. نتایج حاصل از گسترش پلاسما به روش جذب و پراکندگی پرتو کاوش با نظریه سدف- تیلور مقایسه شد. سرعت گسترش پلاسما در نزدیکی سطح هدف در حضور گاز هلیم در فشار mbar۷۵۰ برابر با m/s۲۵۲۰۰ و در حضور گازهای نئون، هوا و آرگون به ترتیب ۱۵۶۲۵، ۱۳۹۰۰ و m/s ۱۱۸۶۰ به دست آمد که با دور شدن از سطح به شدت افت کرده و در فاصله ۶mm از سطح برای گازهای هلیم، نئون، هوا و آرگون به ترتیب به ۲۵۵۰، ۱۰۰۰، ۷۰۰ و m/s۶۹۰ می ­رسد.

کلیدواژه ها

پلاسمای لیزری, گاز پیرامونی, جذب و پراکندگی پرتو کاوش, بیناب نمایی فروشکست القایی لیزری

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.