بررسی اثر غلظت و اندازه ی نانوسیال آب/ آلومینا بر پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی در راکتور هسته ای ۱۰۰۰-VVER با مجتمع های سوخت حلقوی با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی

 امروزه برای بهبود راندمان نیروگاه ­های هسته ای، پژوهش­ های زیادی از جمله استفاده از میله­ ی سوخت حلقوی با قابلیت خنک شوندگی از داخل و خارج که مزایای فراوانی در بهبود ویژگی­ های انتقال حرارت دارد صورت گرفته است. هم­چنین برخی مطالعات نشان داده است که استفاده از ذرات نانو در سیال خنک کننده منجر به بهبود خواص حرارتی سیال می­ شود. استفاده از کدهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی به منظور بررسی اثر نانوسیالات در راکتورهای هسته ­ای، نیازمند شبیه ­سازی­ های پیچیده، دقیق و صرف هزینه­ های اقتصادی و زمان زیاد است. در این مقاله تاثیر درصدهای حجمی و اندازه­ ی نانو ذره­ی آلومینا بر پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی راکتور ۱۰۰۰-VVER با استفاده از یک شبکه­ ی عصبی مناسب بررسی می­ شود. نتایج حاصل، نشان­ دهنده­ ی این مطلب است که شبکه­ ی عصبی آموزش داده شده، هم­ گرایی مناسب و دقت کافی در تعیین پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی دارد. با استفاده از شبکه­ ی عصبی ارائه شده، می­توان پارامترهای اساسی یک راکتور را بدون استفاده از کدها و نرم­افزارهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی تعیین کرد که  باعث صرفه­ جویی زمانی می ­شود.

کلیدواژه ها:

نانوسیال ، سوخت حلقوی ، راکتور هسته ای ، پارامترهای نوترونیکی ، پارامترهای ترموهیدرولیکی ، شبکه ی عصبی مصنوعی