حبیب زارعی - School of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Iran
رضا رجبی - School of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Iran
هومن مینونژاد - School of Physical Education and Sport Sciences, University of Tehran, Iran

مقدمه: اختلال در حفظ تعادل از جمله پیامدهای افزایش سن است که سبب اختلال و ناتوانی در فعالیت های عملکردی این افراد و نیز باعث زمین خوردن سالمندان می شود. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر ۶ هفته تمرین با نردبان زمینی تعادل بر روی کنترل پاسچر و خطر سقوط سالمندان است. روش: این مطالعه یک تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون است، که در آن ۳۰ زن و مرد سالمند ۷۰ تا ۷۹ سال به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات تعادلی با نردبان زمینی تعادل (۶ هفته، هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه ۴۵ دقیقه) و گروه کنترل نیز تنها تمرین راه رفتن عادی را انجام دادند. قبل و پس از ۶ هفته تمرینات، آزمون های مقیاس کارآمدی افتادن (FES-I)، و ارزیابی نوسان پاسچر به منظور سنجش تعادل، به عمل آمد. از آزمون های آماری t زوجی و تحلیل کواریانس (ANCOVA) و SPSS ۱۸ برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که در گروه تجربی تفاوت معناداری در امتیازات کسب شده بین گروه پیش آزمون و پس آزمون در مقیاس کارآمدی افتادن (FES-I) ، مساحت و مسافت محدوده نوسان مرکز فشار بدن در حالت چشم باز و بسته وجود دارد، (۰/۰۵≥p). این در حالی است که در گروه کنترل برای هر دو متغیر تفاوت معناداری وجود نداشت (۰/۰۵ نتیجه گیری: از نتایج تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که جهت کاهش خطر سقوط و بهبود کنترل پاسچر سالمندان می توان از تمرینات تعادلی  با نردبان زمینی تعادل استفاده کرد.

Elderly, Ground ladders balance, Postural control, Risk of falls, سالمند, نردبان زمینی تعادل, کنترل پاسچر, خطر سقوط.