زهرا چراغی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مشاوره مدرسه، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

تحقیقات قبلی نشان می دهد که هم حضور چشم انداز زمانی طولانی در آینده و هم استفاده عمومی از یک رویکرد عمیق برای یادگیری ، پیشرفت تحصیلی و سازگاری کلی با مدرسه را پیش بینی می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی چگونگی تاثیر ابعاد مختلف چشم انداز زمان (آینده ، حال ، گذشته و آینده منفی) بر رویکردهای دانش آموزان متوسطه برای یادگیری و پیشرفت تحصیلی پایه دوازدهم متوسطه دوم با استفاده از پرسشنامه های چشم انداز زمان و رویکردهای یادگیری دانش آموزان که بترتیب ۸۶/۷ و ۸۱/۵ درصد از کل واریانس را توضیح می دهند و اعتبار پرسشنامه ها براساس آلفای کرونباخ کل ۰/۷۷می باشد. شرکت کنندگان ۲۷۰ دانش آموز بودند (۱۶۱ دختر و ۱۰۹پسر) که در شش کلاس مدرسه دولتی شهر سنندج مشغول به تحصیل بودند. تجزیه و تحلیل داده های آماری وشواهد روایی نشان داد که جهت گیری زمان آینده از طریق رویکردهای عمیق و دستیابی به یادگیری ، بر پیشرفت تحصیلی تاثیر می گذارد ، در حالی که جهت گیری گذشته و آینده منفی ، از طریق رویکردهای سطحی یادگیری ، بر موفقیت تاثیر می گذارد. جهت گیری فعلی به رویکردهای یادگیری مربوط نبود اما تاثیر منفی مستقیم کمی بر پیشرفت تحصیلی داشت. پیامدها ، همراه با محدودیت ها و پیشنهادات برای تحقیقات آینده مورد بحث قرار گرفته است.

چشم انداز زمان، رویکردهای یادگیری، پیشرفت تحصیلی، دانش آموزان پایه دوازدهم