اتانازی از منظر قران و حدیث

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 665

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SQCGHMED08_006

تاریخ نمایه سازی: 11 دی 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: اتانازی به عمل کشتن بدون درد از روی ترحم برای بیمار لاعلاج اطلاق می شود. هدف از این مطالعه بررسی کشتن از روی ترحم از دیدگاه قران و احادیث می باشد روش شناس ی: در این مطالعه مروری مقالات منتشر شده در پایگاه داده های Sid, civilica, Iranmedex ،isc, Irandoc مورد جست وجو قرار گرفتند. جهت جست و جو از کلمات کلیدی اوتانازی ، اتانازی ،یوتانازی،مرگ خوب استفاده شد. پس از ارزیابی معیار های ورود و کیفیت مقالات، ۱۳ پژوهش واجد شرایط شناخته و به مطالعه حاضر وارد شدند. یافته ها: طبق مطالعات انجام شده، در اسلام نجات یک انسان نجات تمامی انسانها و کشتن انسان ها مانند کشتار همه انسان هاست (مائده ۳۲). در آیه ۵۸ سوره نساء زندگی افراد متعلق به آنها نبوده و جان انسان امانتی الهی است که حفظ این امانت از واجبات غیر قابل انکار است. قرآن کریم در سوره های دیگر چون ۱۹۵ سوره بقره و ۹۳ سوره نساء در مورد ارزش جان انسان ها اشاره کرده است. سازمان بهداشت جهانی در بیانیه خود بر اساس سوگندنامه بقراط، اتانازی را به هر شکلی محکوم کرده و آن را غیر اخلاقی می داند. لذا توجه بیش تر به مسایل اخلاقی پزشکی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.در دین اسلام اعتقاد بر این است که هنگام بروز مصایب و گرفتاری ها خداوند با رحمت خود ما را به صبر دعوت می کند لذا هرگونه اتانازی و خودکشی مردود است. نتیجه گیری:نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که حیات ادمی امانتی است که در دست ماست و خداوند این موهبت را به عطا کرده است و ما باید از این امانت به نحو احسن استفاده کرده و محافظ ان باشیم.

نویسندگان

رضا صالحی نیا

دانشجو کارشناسی ارشد تکنولوژی جراحی، دانشکده پیراپزشکی،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

رضا پورمحمد

دانشجو کارشناسی ارشد تکنولوژی جراحی، دانشکده پیراپزشکی،کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ا یران

ابراهیم نصیری فرمی

استاد یار گروه هوشبری و اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی سار ی مرکز تحقیقات طب سنتی و مکمل وپژوهشکده اعتیاد ساری، دانشگاه علوم پزشکی مازندران