اکبر محمدی کیا - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، مدیریت دولتی، قزوین، ایران
غلامرضا معمارزاده طهران - استادیار، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران (عهده دار مکاتبات)
محمد عطایی - دانشیار، گروه مدیریت دولتی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران
محمود درودیان - استادیار، گروه مهندسی صنایع، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

هدف این پژوهش بررسی میزان تعامل بین سازمان یادگیرنده و سازمان یاد دهنده و همچنین بررسی رابطه بین مولفه های سازمان یاد دهنده با سازمان یادگیرنده و مولفه های سازمان یادگیرنده با سازمان یاد دهنده و تعامل بین آنها می باشد. در این پژوهش با مطالعه پژوهش های مرتبط و با استفاده از تحلیل مضمون و مصاحبه با خبرگان این حوزه، ابتدا ابعاد موثر و مولفه های یادگیرنده و یاد دهنده مشخص شدند سپس پرسش نامه ای با ۶۰ گویه تهیه شد و پس از تایید روایی آن و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ پرسش نامه ،با توجهبه تعدادجامعه آماری ۵۵ نفر با استفاده از جدول مورگان بین۴۸ نفر از اساتید که دارای مدرک دکتری مدیریت بودند به صورت آنلاین توزیع گردید که پرسش نامه های جمع آوری شده با استفاده از روش spss و باتوجه به یکدست بودن جامعه آماری آزمون T تک نمونه ای برای سنجش متغیرهای ابعاد یاددهنده و یادگیرنده و آزمون کولموگروف - اسمیرنوف جهت تطابق داده های کمی و برای محاسبه میزان همبستگی میان متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها نشان دادند که بیشترین تعامل میان دیدگاه قابل یاددهی و سازمان یادگیرنده و متغیر یادگیری تیمی با سازمان یاد دهنده بوده و کمترین تعامل بین سازمان یادگیرنده با قاطعیت در تصمیم گیری و سازمان یاد دهنده با مدل های ذهنی است.

سازمان یاد دهنده, سازمان یاد گیرنده, , تعامل بین یاد دهنده و یادگیرنده