روزبه مرادی - استادیار گروه هوافضا، دانشکده انرژی های تجدیدپذیر، دانشگاه صنعتی ارومیه

مساله کنترل تحملپذیر عیب یکی از مسائل مهم در حوزه کنترل اتوماتیک میباشد. دلیل اهمیت این موضوع نیز احتمال بروز عیب یا خرابی در هر یک از اجزای سیستم کنترلی (سنسور-عملگر-سیستم) است. این موضوع بخصوص در رابطه با سیستم های فضایی، به دلیل عدم دسترسی آسان به این سیستم ها دارای اهمیت بسیار زیادی است. از طرفی بدلیل ضرورت کاهش وزن این سیستم ها تا حد ممکن، استفاده از افزونگی سخت افزاری دارای محدودیت هایی بوده و استفاده از افزونگی های تحلیلی بیشتر مورد توجه است. کنترل تحمل پذیر عیب به دو دسته فعال و غیرفعال تقسیم می شود. با توجه به مزیت های دسته اول، کنترل تحمل پذیر عیب فعال جهت پایدارسازی وضعیت فضاپیما در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. بر این اساس نیز ابتدا ساختار کلی کنترل کننده ارائه شده و سپس از استراتژیاصلاح مسیرهای مطلوب برای پایدار نمودن سیستم معیوب استفاده شده است. جهت مدل سازی عیب، فرض شده عملگر مسئول جهت تولید گشتاور حول محو اول بدنی بطور کلی از کار افتاده است. ابتدا نشان داده شده در صورت عدم اصلاح ساختار سیستم حلقه بسته، کنترل کننده قادر نخواهد بود تا در چنین شرایطی سیستم را پایدار کند. سپس، از روش پیشنهاد شده استفاده شده و وضعیت سیستم حول هر سه محور بدنی به پایداری رسیده است.

کنترل تحمل پذیر عیب، پایدارسازی فضاپیما