شناخت سازوکار جایگیری توده گرانیتوییدی ظفرقند (جنوبخاوری اردستان) به روش ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی (AMS)

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: فصلنامه پترولوژی، دوره: 8، شماره: 29
  • کد COI اختصاصی: JR_IJPU-8-29_007
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 202
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمود صادقیان

گروه پترولوژی و زمین شناسی اقتصادی - دانشکده علوم زمین - دانشگاه صنعتی شاهرود - شاهرود - ایران

نگار گوانجی

گروه پترولوژی و زمین شناسی اقتصادی - دانشکده علوم زمین - دانشگاه صنعتی شاهرود - شاهرود - ایران

حبیب الله قاسمی

گروه پترولوژی و زمین شناسی اقتصادی - دانشکده علوم زمین - دانشگاه صنعتی شاهرود - شاهرود - ایران

رمضان رمضانی اومالی

گروه زمین شناسی کاربردی - دانشکده علوم زمین - دانشگاه صنعتی شاهرود - شاهرود - ایران

چکیده

توده گرانیتوییدی ظفرقند با گستره ترکیبی گابرو تا گرانیت و سن اوایل تا اواسط میوسن در ۳۵ کیلومتری جنوبخاوری اردستان رخنمون دارد. این توده نفوذی درون سنگ های آتشفشانی و آتشفشانی-رسوبی ائوسن در پهنه ساختاری ارومیه-دختر جایگزین شده است. در این پژوهش، سازوکار جایگیری توده گرانیتوییدی ظفرقند به روش ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی برای نخستین بار بررسی شد. برپایه بررسی های صحرایی، سنگ نگاری،تجزیه و تحلیل پارامترهای مغناطیسی اندازه گیری شده، توده نفوذی ظفرقند به ۵ قلمروتقسیم شده است. قلمروهای ۲ و ۴ گابرویی تا کوارتزدیوریتی و قلمروهای ۱، ۳ و ۵ گرانودیوریتی تا گرانیتی هستند. برپایه همه شواهد، به ویژه شواهدی از آمیزش ماگمایی در مناطق مرزی قلمروهای دارای ترکیبات بازیک-حد واسط (گابرو تا کوارتزدیوریت) و قلمروهای دارای ترکیب های فلسیک تر (گرانودیوریت، گرانیت و تونالیت)، به نظر می رسد قلمروهای ۲ و ۴ منطقه های تغذیه کننده بوده اند. همچنین، نخست این قلمروها جایگزین شده اند و سپس در قلمروهای ۱، ۳ و ۵، جریان های ماگمایی کم شیب بزرگ (یا چه بسا به صورت یک سیل) جایگزین شده‎اند. قلمرو ۱ خود دارای دو زیرقلمرو A۱ و B۱ است. گفتنی است که در هنگام جایگیری این توده نفوذی، فرایندهای جدایش بلورین، آمیزش ماگمایی و آلایش پوسته ای در پیدایش و تحول آن سهیم بوده اند

کلیدواژه ها

ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی, مناطق تغذیه کننده, سیل, ظفرقند, پهنه ساختاری ارومیه- دختر

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.