جایگاه هسته در زبان فارسی: تاملی از دیدگاه رده شناسی در زمانی
- سال انتشار: 1390
- محل انتشار: پژوهش های زبان شناسی، دوره: 3، شماره: 5
- کد COI اختصاصی: JR_JRLU-3-5_005
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 327
نویسندگان
استادیار گروه زبان شناسی دانشگاه اصفهان
چکیده
محققان معمولا زبان فارسی را با توجه خاص به ساختار جمله و گروه فعلی در آن، زبانی هسته پایانی دانسته اند اما تردیدها و اختلاف نظر هایی نیز در این زمینه وجود دارد تا آنجا که در برخی از مطالعات مانند دهداری (۲۰۰۷)، زبان فارسی هسته دو شقی (split-headedness) و در مطالعات دیگری مانند معین زاده (۱۳۸۴)، هسته آغازین دانسته شده است. در این جستار سعی بر آن است که با بررسی سه دیدگاه یاد شده درباره جایگاه هسته در زبان فارسی، برخی نقاط قوت و ضعف آنها برشمرده شود. بررسی شواهد در زمانی به کمک چارچوب رده شناسی زبان حاکی از آن است که هسته آغازین دانستن زبان فارسی در قیاس با دو دیدگاه دیگر نظریه ای قابل دفاع و ملموس تر است. به نظر می رسد آشفتگی ظاهری موجود درباره جایگاه هسته در گروه های مختلف این زبان، در راستای چرخه ای از تغییرات پیوسته اما بسیار طولانی مدت در زمانی، برای تبدیل شدن به زبانی کاملا هسته آغازین، توجیه پذیر باشد.کلیدواژه ها
هسته, جایگاه هسته, هسته آغازین, رده شناسی در زمانیاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.