پیش بینی تغییرات برخی از متغیرهای اقلیمی با استفاده از مدل ریز مقیاس سازی LARS-WG و خروجی های مدل HADCM۳ تحت سناریوهای مختلف

امروزه پیش­ بینی بلندمدت متغیرهای اقلیمی برای اطلاع از میزان تغییرات و در نتیجه در نظر گرفتن تمهیدات لازم برای سازگاری و تعدیل اثرات سوء ناشی از تغییر اقلیم مورد توجه هیدرولوژیست­ ها و پژوهشگران قرار گرفته است. در حال حاضر، مدل ­های گردش­ عمومی جو (GCM) قوی­ ترین ابزار به ­منظور تولید سناریوهای اقلیمی می­ باشند. به ­دلیل دقت مکانی پایین مدل­ های گردش عمومی جو، این مدل­ ها نمی­ توانند تقریب درستی از شرایط آب ­و هوایی منطقه مورد مطالعه ارائه دهند. لذا بایستی خروجی ­آن­ ها تا حد ایستگاه هواشناسی ریزمقیاس شود. در این پژوهش، ابتدا با استفاده از آزمون ناپارامتریک من­-کندال روند متغیرهای بارش، دمای کمینه، دمای بیشینه و تابش برای دوره پایه مورد بررسی قرار گرفت. سپس این متغیرها با استفاده از خروجی­ های مدل HADCM۳ تحت سه سناریوی A۱، A۲ و B۱ تایید شده IPCC ریز مقیاس شده و تغییرات ماهانه آن­ ها در حوزه آبخیز بار نیشابور برای سه دوره ۲۰۳۰-۲۰۱۱، ۲۰۶۵-۲۰۴۶ و ۲۰۹۹-۲۰۸۰ نسبت به دوره پایه ۲۰۱۰-۱۹۷۱ مورد بررسی قرار گرفت. هر سه سناریو نتایج تقریبا مشابهی مبنی بر کاهش بارش و افزایش تابش، دمای کمینه و دمای بیشینه در دوره های آتی نشان دادند. به­ عنوان مثال، نتایج حاصل از سناریوی A۲ حاکی از افزایش میانگین سالانه دمای بیشینه و کمینه تقریبا به ­صورت یکسان و به میزان ۱.۱، ۳.۲ و ۴.۶ درجه سانتی­ گراد، افزایش تابش به میزان ۰.۰۷، ۰.۳۰ و ۰.۳۳ میلی­ ژول در مترمربع در روز و کاهش بارش به میزان ۱۶.۴، ۱۷.۶ و ۳۱.۹ درصد به ­ترتیب در این دوره ­ها نسبت به دوره پایه می­ باشد.