مقایسه روش های مختلف مدل سازی مولفه فروکش هیدروگراف جریان کل

  • سال انتشار: 1394
  • محل انتشار: فصلنامه مهندسی و مدیریت آبخیز، دوره: 7، شماره: 4
  • کد COI اختصاصی: JR_JWEM-7-4_015
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 191
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

ابوالحسن فتح آبادی

استادیار، دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی، دانشگاه گنبد کاووس

حامد روحانی

استادیار، دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی، دانشگاه گنبد کاووس

سید مرتضی سیدیان

استادیار، دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی، دانشگاه گنبد کاووس

محمد مهدوی

استاد، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

چکیده

زمانی که ورودی حوضه، تبخیر و تعرق و برداشت از آب های زیرزمینی ناچیز باشد، منحنی خشکیدگی رابطه ذخیره-خروجی را برای حوضه بیان می کند. شناخت این رابطه می تواند در مسائلی از قبیل پیش بینی جریان های کمینه، مدیریت و تصمیم گیری منابع آب، کالیبره کردن مدل های هیدرولوژیکی و غیره مفید باشد. بدین منظور در این تحقیق اقدام به مدل سازی شاخه خشکیدگی در سه رودخانه جاجرود، طالقان و خرم دره شد. در ابتدا با بررسی هیدروگرف های سالانه در هر یک از حوضه­ها اقدام به جداسازی شاخه خشکیدگی شد. سپس با انجام پیش پردازش های لازم هر یک از شاخه­های خشکیدگی آماده برازش مدل های مختلف شدند. برای هر یک از شاخه های خشکیدگی هشت مدل مختلف برازش داده شد. نتایج نشان داد که در دو رودخانه جاجرود و طالقان روش بارنز و بعد از آن روش­های با مخرن غیرخطی شامل دراگ، کوتانگ و ویتنبرگ عملکرد بهتری نسبت به روش­های دیگر داشته اند و در رودخانه خرم دره روش­های، هورتن، بارنز و دراگ به ترتیب عملکرد بهتری نسبت به سایر روش ها داشته اند. مقادیر متوسط K روش بارنز برای سه خط برازش داده شده در رودخانه جاجرود، برابر با ۰.۹۷، ۰.۹۷۵ و ۰.۹۹، در رود طالقان برابر با ۰.۹۶۷، ۰.۹۷۴ و ۰.۹۸۷ و در رودخانه خرم دره برابر ۰.۹۳۱، ۰.۹۴۵ و ۰.۹۷۲ به دست آمدند.

کلیدواژه ها

جاجرود, جریان پایه, خرم دره, رابطه ذخیره-خروجی, شاخه خشکیدگی جریان, طالقان

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.