مقایسه تاثیرات رئولوژیکی اصلاح وکیوم باتوم پالایشگاه های ایران با پلیمرهای اتیل ونیل استات EVA و پلیمرهای اتیل ونیل استات SBS

وکیوم باتوم پسمانده حاصل از ستون تقطیر در خلا است که شامل هیدروکربن های با وزن مولکولی بالاست. از آن می توان به عنوان خوراک واحدهای کندروانی شکنی و کراکینگ تحت هیدروژن در دما و فشار بالا در پالایشگاه استفاده نمود و محصولاتی سبک تر وبا ارزش بالاتر تهیه کرد، و یا اینکه می توان در واحدهای تولید قیر، با عملیات هوادهی، از آن قیر با کندروانی مناسب به دست آورد، که این خود موجب تغییردر ساختار شیمیایی قیر می شود.قیر های خالص تولیدی پالایشگاه ها در شرایط مختلف کاربری از نظر دما و بارگذاری رفتار ایده ال از خود نشان نمی دهند و محدودیت های کارایی این نوع قیر ها، فعالان عرصه تولید و کاربری قیر را به اصلاح خواص فیزیکی آن سوق میدهند.اصلاح قیر بوسیله پلیمرها می تواند در رفع این محدودیت ها موثر بوده و طول عمر کاربری آسفالت را بصورتقابل ملاحظه ای افزایش دهد.در این تحقیق اثر دونوع پلیمر رایج یعنی استایرن بوتادین استایرن و اتیل ونیل استات بصورت اختلاط ۵ درصد برروی وکیوم باتوم پالایشگاه های ایران بررسی شده است.اثراین پلیمر ها برروی حساسیت دمایی قیر های اصلاح شده با پارامتر های PI و PVN و علاوه بربررسی این تغییرات ، ویژگی های رئولوژیکی این قیر ها با استفاده از ازمون های جاروب دمایی خطی و جاروب فرکانس و همچنین آزمون دامنه کرنش خطی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

ته مانده برج خلا ، دامنه کرنش خطی ، پایداری ، اتیل ونیل استات