تاثیر فاصله گیری اجتماعی حاصل از بیماری کرونا بر سرمایه اجتماعی خانواده (مورد مطالعه: شهر مشهد)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر فاصله گیری اجتماعی حاصل از کرونا بر سرمایه اجتماعی خانواده به روش پیمایشی در شهر مشهد صورت گرفت. جامعه آماری، تمامی شهروندان زن و مرد (متاهل و مجرد) مشهدی بودند که طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران ۳۰۰۱۱۸۴ نفر گزارش شده اند و به منظور تعیین حجم نمونه از فرمول ساده کوکران و برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین فاصله گذاری اجتماعی کرونا با سرمایه اجتماعی درونی خانواده های شهر مشهد رابطه معنادار و مستقیم وجود دارد. به این صورت که هرچقدر ارتباطات اجتماعی افراد در دوران شیوع بیماری کرونا با محیط خارج از منزل کمتر شده باشد و مدت زمان بیشتری را در منزل سپری کرده باشند، میزان قدردانی بالاتری نسبت به اعضای خانواده خود داشته و زمان بیشتری را صرف گپ و گفت با اعضای خانواده کرده اند، همچنین میزان مشارکت در کارهای منزل، ابراز محبت و صمیمیت، همدلی و همیاری نیز در آنان افزایش یافته است. بنابراین بیماری کرونا توانسته سرمایه اجتماعی خانواده ها را در دو بعد شناختی و ساختاری درونی افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، کرونا ویروس ، فاصله گذاری اجتماعی