زهره طالبی - - کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر- دانشگاه یزد- یزد- ایران
علی محمد لطیف - - استادیار، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر- دانشگاه یزد- یزد- ایران

تصویر دیجیتال به دلیل ماهیت خاص خود دارای الگوریتم های رمزنگاری ویژه می باشد. در اکثر روش های رمزنگاری تصویر، از یک دنباله ریاضی برای درهم ریزی تصویر استفاده می شود. دنباله های ریاضی استفاده شده تاکنون، یک رابطه ی بازگشتی هستند که دارای یک مجموعه ضرایب بوده و با تغییر ضرایب، دنباله های عددی مختلفی را می توان تولید کرد. میزان درهم-ریزی تصویر توسط هر دنباله با معیارهای ارزیابی استانداردی محاسبه می شود. به دلیل پیچیدگی سیستم رمزنگاری تصویر و عدم وجود رابطه ی مشخص ضرایب دنباله با معیارهای ارزیابی، انتخاب ضرایب مناسب دنباله به آسانی امکان پذیر نیست. در این مقاله ضرایب رابطه ی بازگشتی توسط الگوریتم ژنتیک با در نظر گرفتن یک فرم عمومی برای رابطه بازگشتی و تعریف تابع برازندگی مناسب محاسبه می شوند به گونه ای که دنباله ی یافته شده کارایی مطلوبی برای رمزنگاری تصویر داشته باشد. آزمایش ها نشان می دهد دنباله ی به دست آمده از الگوریتم ژنتیک نسبت به ضرایب تعدادی از روش ها نتایج رضایت بخش تری از خود نشان می دهد.

الگوریتم ژنتیک, درهم ریزی تصویر, رمزنگاری تصویر