تاثیر تمرین هوازی تداومی بر شاخص آپنه-هایپوپنه(AHI) و BMI مردان میانسال مبتلا به سندروم آپنه انسدادی خواب

مقدمه: آپنه انسدادی خواب را می توان به عنوان خواب آلودگی بدون توجیه در طول روز همراه با حداقل پنج رویداد انسدادی تنفسی(آپنه یا هایپوآپنه) در طول ساعت خواب تعریف نمود. خواب آلودگی ناشی از آپنه انسدادی خواب می تواند تبعات پزشکی و اجتماعی مضر بر سلامتی ایجاد کند لذا کنترل آن مورد توجه است. با توجه به نقش بی حرکتی، افزایش BMI و کاهش تون پایه عضلات حلق  در بروز آپنه انسدادی خواب، در این مطالعه تاثیر تمرین هوازی تداومی بر شاخص آپنه-هایپوپنه(AHI) وBMI  بررسی شده است. روش کار: در این پژوهش شبه تجربی تعداد ۲۴ مرد میانسال با معیارهای سن ۴۱ تا ۵۵ سال، ۳۰- ۲۵ = BMI و ۱۰ AHI> در دو گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه تمرین هوازی تداومی، هشت هفته تمرین را  هفته ای سه جلسه، هر جلسه به مدت ۴۰ تا ۴۵ دقیقه با شدت ۵۵ تا ۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب شروع کردند و با ۷۵ تا ۸۰ درصد حداکثر ضربان قلب در هفته آخر  به پایان رساندند.گروه کنترل، برنامه تمرین ورزشی نداشتند. در ابتدا و انتهای پژوهش متغیرهای AHI به وسیله پلی سومنوگرافی و BMI اندازه گیری شد. برای بررسی داده ها از آزمون t مستقل در نرم افزار spss نسخه ۲۶ استفاده شد. نتایج:  در ارزیابی اختلاف میانگین ها  برای AHI  مقدار ۰۲۸/۰ P= به دست آمد که تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت (۰۵/۰ > P ). همچنین برای BMI ، ۱۱/۰ P= به دست آمد که تفاوت معناداری بین دو گروه مورد مطالعه دیده نشد. (۰۵/۰ آپنه انسدادی خواب در مبتلایان به وجود آمد ولی در BMI  تغییر معناداری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی تداومی ، شاخص آپنه-هایپوپنه ، آپنه انسدادی خواب