بررسی رابطه میان عوامل شخصیتی و میزان استفاده از گوشی هوشمند در دانشجویان

مقدمه: استفاده از گوشی هوشمند یکی از پدیده های فراگیر عصر حاضر به شمار می رود و این پدیده بر ابعاد گوناگون زندگی بشر امروزی تاثیر بسزایی داشته است. بنابراین بایستی ابعاد گوناگون استفاده از گوشی هوشمند شناسایی شود تا استفاده از این وسیله هدفمندتر شده و استفاده ناموثر از این وسیله با دانش و آگاهی، روز به روز کمتر شود. در این مطالعه به بررسی نقش پایه ای شخصیت در میزان استفاده از گوشی های هوشمند پرداخته شده است. روش کار: در این مطالعه تعداد ۶۴ نفر با نمونه گیری ۲ مرحله ای خوشه ای تصادفی و تصادفی سیستماتیک از میان دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد انتخاب گردیدند. سپس پرسشنامه استفاده از گوشی های هوشمند و رایانه و پرسشنامه شخصیت نئو توسط این افراد تکمیل گردید. برای بررسی داده ها از آزمون همبستگی رتبه ای اسپیرمن به عنوان آزمون اصلی و نرم افزار IBM SPSS v۲۴ استفاده شد. یافته­ ها: بر اساس نتایج، میان جنسیت و سن با میزان استفاده از گوشی هوشمند ارتباط وجود دارد (۰۰۷/۰=P، ۰۳/۰=P) و از سوی دیگرهر چه عامل های شخصیتی مسئولیت پذیری و توافق پذیری در افراد، ضعیف تر باشند میزان استفاده آن ها از گوشی های هوشمند بیشتر است (۰۳/۰=P، ۰۱/۰=P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده نقش جنسیت و نیز عامل های شخصیتی توافق پذیری و مسئولیت پذیری در میزان استفاده از گوشی هوشمند بود. این نتایج می تواند گروه در خطر را برای انجام تحقیقات بیشتر و اختصاصی تر نشان داده و نیز افراد مرتبط با این موضوع را در خصوص میزان استفاده از گوشی هوشمند و علل آن، آگاه تر نماید.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، دانشجویان ، گوشی هوشمند