تداخلات دارویی بالقوه در بخش مراقبت های ویژه کودکان: یک مطالعه موردی از بیمارستان امام حسین(ع) اصفهان

مقدمه: باتوجه به پیچیدگی دارو درمانی، بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه در معرض تداخلات دارویی بیشتری هستند. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین تداخلات دارویی در بخش مراقبت های ویژه کودکان بیمارستان کودکان امام حسین(ع) اصفهان انجام شد. روش : دراین مطالعه ی مقطعی، نسخ ۲۴ ساعت اول ۱۰۰ بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه ی بیمارستان کودکان امام حسین(ع) اصفهان در فاصله زمانی پنج ماه در سال۱۳۹۱ ، از نظر تعداد و نوع تداخلات دارویی و عواملی از قبیل تعداد داروهای دریافتی، سن، جنس و مدت زمان بستری در بخش مراقبت های ویژه مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین تعداد و نوع تداخلات دارویی، از کتاب مرجع تداخلات دارویی Facts استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری اطلاعات بدست آمده با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۱۸ و با کمک آمار توصیفی، آزمون های آماری تحلیلی مانند همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد. یافته ها: در کل ۸۰۰ مورد دارو در ۹۹ نوع مختلف تجویز شده که به طور متوسط سهم هر بیمار، ۲/۷۹±۸ دارو بود. در مجموع بررسی داروهایی که بیماران بخش مراقبت های ویژه در ۲۴ ساعت اول دریافت کرده بودند ، ۱۹۴ مورد تداخل دارویی یافت شد. تداخلات تاخیری، متوسط و امکان پذیر، بیشترین درصد تداخلات را به خود اختصاص داده بودند . نتایج نشان دهنده ی ارتباط معنی دار بین تعداد تداخلات دارویی با تعداد داروی تجویز شده، جنس و مدت زمان بستری بیماران بود(۰/۰۵ > p ). نتیجه گیری: با آگاهی از علم تداخلات داروئی ، جایگزین کردن داروهای تداخل کننده با دیگر داروها در حد ممکن ،توجه به داروهایی که مکررا باعث تداخل با داروهای دیگر می شوند،کاهش تعداد اقلام دارویی نسخ ، می توان از تعداد تداخلات و عواقب ناشی از آن کاست.

کلیدواژه ها:

Drug interaction ، patient ، Pediatric Intensive Cares Unit ، بیمار ، تداخل دارویی ، بخش مراقبت های ویژه کودکان