مقایسه میزان تحمل و استرس ادراک شده پرستاران بخش های روانپزشکی و مراقبت های ویژه

مقدمه: پرستاران به عنوان مراقبین بهداشتی بایستی نقش خود را در مراقبت از سلامت، بهداشت و آموزش جامعه، مدیریت سیستم بهداشتی، مراقبت از بیماران ایفا کنند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تحمل و استرس ادراک شده در پرستاران بخش روانپزشکی و مراقبت های ویژه شهر ارومیه در سال ۱۳۹۵ انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران بخش های روانپزشکی و مراقبت های ویژه شهر ارومیه بود که از میان آنها ۱۴۹ پرستار با روش نمونه نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه آماری، انتخاب و به پرسشنامه های تحمل بیماران نواک و گست (۱۹۹۸) و استرس ادراک شده کوهن و همکاران (۱۹۸۳) پاسخ دادند سپس داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش های آماری تی دو مستقل و مانوا مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: تحلیل آماری نشان داد که میزان تحمل بیماران و تمام ابعاد آن به جز تحمل وابسته به زمان در بین پرستاران دو گروه تفاوت معناداری درسطح ۰۵/۰ > P وجود دارد بطوریکه میانگین میزان تحمل در پرستاران بخش مراقبت های ویژه نسبت به پرستاران بخش روانپزشکی بیشتر است. همچنین در مولفه استرس ادراک شده میانگین پرستاران بخش مراقبت های ویژه به صورت معنی داری ۰۵/۰ > P بیشتر از میانگین بخش روانپزشکی است. نتیجه گیری: مطابق با یافته های این پژوهش، افراد شاغل در بخش های ICU نسبت به پرستاران بخش روانپزشکی میزان تحمل و استرس بیشتری دارند. نتیجه گیری به عمل آمده مشخص نمود با توجه به فشارهای روانی پرستاران، آموزش جهت کاهش استرس و افزایش کیفیت مراقبت می تواند موثر باشد.  

کلیدواژه ها:

Tolerance ، Psychological Pressure ، Nurses ، Psychiatric Ward ، Intensive Care Unit ، تحمل بیماران ، فشار روانی ، پرستاران ، بخش روانی ، مراقبت های ویژه