نفیسه رفیعی - Instructor, Department of Educational Sciences and Psychology. Payam Noor University, Tehran, Iran
مریم حسین زاده بافرانی - Instructor, Department of Educational Sciences and Psychology. Payam Noor University, Tehran, Iran
سمیه ابراهیمی - Bachelor of Educational Sciences, Payam Noor University. Isfahan, Iran

مقدمه: دیابت نوع اول یکی از شایع ترین بیماریهای مزمن کودکان است. تصویری مبهم از وضعیت جسمانی، اجتماعی، تحصیلی، اخلاقی، عقلانی و خلق و خو این کودکان بعنوان دغدغه اصلی والدینشان ضرورت شناسایی سطوح شش گانه خودپنداره را مطرح می سازد. بنابراین هدف این پژوهش تعیین میزان سطوح شش گانه (جسمانی، اجتماعی، تحصیلی، اخلاقی، عقلانی و خلق و خو) خودپنداره کودکان مبتلا به دیابت نوع یک از دید گاه مادرانشان است. روش کار: این مطالعه باروش توصیفی - تحلیلی در سال ۱۳۹۵ انجام گردید. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ مراجعه کنندگان به درمانگاه صدیقه طاهره (س) استان اصفهان بودند. یکصد کودک باروش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. داده ها از طریق تکمیل پرسشنامه محقق ساخته سطوح شش گانه خودپنداره با ۳۶ گویه توسط والدین کودکان جمع آوری شد. روایی محتوا بااستفاده از نظرخبرگان و پایایی ابزار با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ ۸۴% تایید گردید. داده ها به کمک نرم افزار ۱۸SPSS و با آزمون t مستقل تحلیل شد. یافته ها: یافته ها بیانگر این است که ۶۳% از نمونه مورد بررسی حداقل به مدت سه سال درگیربیماری دیابت نوع یک می باشند. بین میزان خودپنداره های شش گانه بر اساس جنسیت کودکان هیچ تفاوت معنی داری وجود ندارد (۰۵/۰ نتیجه گیری: ضرورت برگزاری دوره های آموزشی و جلسات مشاوره والدین و کودکان مبتلا به دیابت در درمانگاه­ها در ارتقای خودپنداره صحیح کودکان و کاهش دغدغه و تصورات ذهنی والدین آنها نقش بسزایی دارد.  

Self-concept, Type ۱ Diabetes, Children, خودپنداره, دیابت نوع یک, کودکان