مقدمه: بیماری دیابت به عنوان یک چالش مهم بهداشتی مطرح است که به طور گسترده زندگی مبتلایان را تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر
مصاحبه انگیزشی گروهی بر
رضایت درمانی و
تبعیت درمانی بیماران مبتلا به
دیابت نوع یک انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر، به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به دیابت بودند که به درمانگاه غدد مرکز تحقیقات بیماری های متابولیک بیمارستان ولی عصر شهر زنجان و مراکز سرپایی ارائه خدمات به بیماران مبتلا به دیابت در شهر زنجان در سال ۱۳۹۸ مراجعه کرده بودند. ۳۰ بیمار مبتلا به
دیابت نوع یک به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند و بطور تصادفی ساده در دو گروه ۱۵نفر در گروه آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند.. ابزارها عبارت بودند از پرسشنامه جمعیت شناختی، "پرسشنامه رضایت از درمان دیابت" (DTSQ: Diabètes Trématent Satisfaction Questionnaire) و "پرسشنامه تبعیت از در درمان بیماران با بیماری مزمن" (Adherence Questionnaire in Patients with Chronic Disease) روایی و پاپایی ابزار ها در مطالعات قبلی تایید شده است. مداخله به روش
مصاحبه انگیزشی گروهی در طول چهار جلسه درمانی ۹۰ دقیقه ای به صورت هفتگی در گروه آزمایش انجام شد. در دو مرحله قبل و بعد از مداخله پرسشنامه ها توسط بیماران تکمیل شد. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۵ تحلیل شد.
یافته ها: میانگین تبعیت از درمان در گروه آزمایش درپیش آزمون( ۲۰/۹۰) و در پس آزمون (۹۷/۱۳۲) بوده است. میانگین تبعیت از درمان در گروه کنترل درپیش ازمون( ۴۰/۷۵) و در پس آزمون (۰۷/۹۱) بوده است. مقایسه میانگین رضایت از درمان در گروه ازمایش درپیش ازمون( ۳۳/۱۴) و در پس آزمون (۶۰/۲۷) و در گروه کنترل در پیش آزمون (۸۷/۱۴) و در پس ازمون (۴۰/۱۵) بوده است. در تمامی متغیرهای پژوهش، بعد از کنترل نمرات پیش ازمون ان متغیر، مداخله اثر معنی داری بر نمرات پس ازمون داشته است (۰۵/۰ > P-value). اثر مداخله برای رضایت از درمان ۸۶/۰ و برای تبعیت از درمان ۵۸/۰ بود.
نتیجه گیری:
مصاحبه انگیزشی گروهی یک روش مداخله برای ایجاد تغییرات رفتاری مثبت در جهت کنترل بهتر بیماری دیابت است. لذا پیشنهاد می شود کارکنان بهداشت و درمان و نیز روانشناسان در ارایه خدمات به بیماران از روش
مصاحبه انگیزشی گروهی استفاده نمایند.