محمد ابراهیم بهرام - Ph.D Student of Sport Physiology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
رقیه افرونده - Assistant Professor of Sport Physiology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
محمد جواد پوروقار - Associate Professor, Department of Physical Education, University of Kashan, Kashan, Iran

 خلاصه مقدمه: تمرینات با مقاومت کل­ بدن (Total-Body Resistance Exercise) یک روش جدید در افزایش قدرت، کاهش تحلیل عضله و بهبود تعادل در سالمندان است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ۱۲ هفته تمرینات TRX بر تعادل ایستا و پویا در مردان سالمند بود.  روش ­کار: در این پژوهش نیمه ­تجربی، تعداد ۱۶ نفر از مردان سالمند با محدوده سنی)۱/۵۳±۶۲/۰۶(سال به صورت دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی، در دو گروه تمرینی TRX و کنترل، هر گروه ۸ نفر قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تمرینی TRX، به مدت ۱۲ هفته و هر هفته ۳ جلسه به مدت ۶۰ دقیقه به تمرین پرداختند. تحلیل داده­ها با استفاده از آزمون t وابسته و تحلیل کوواریانس در سطح معناداری ۰/۰۵ P< انجام شد.  یافته ­ها: نتایج آزمون t زوجی نشان داد که بین پیش ­آزمون و پس ­آزمون در تعادل ایستا (۰/۰۰۰۱= p، ۲۲/۴۰- =t) و پویا (۰/۰۰۰۱= p، ۱۳/۸=t) در گروه TRX تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد بین گروه TRX و کنترل در تعادل ایستا (۰/۰۰۰۱= P، ۴۹۵/۴۵=F) و پویا (۰/۰۰۰۱= p، ۷۴/۹۴=F) اختلاف معناداری وجود دارد.  نتیجه­ گیری: به نظر می­ رسد، تمرینات TRX می­تواند باعث افزایش زمان تعادل ایستا و کاهش زمان تعادل پویا در مردان سالمند شود. شاید بتوان به کمک این ورزش، پیامدهای منفی جسمانی و در پی آن هزینه­ های درمانی را کاهش داد. این شیوه می­تواند در حوزه پرستاری سالمندی مفید واقع شود.

TRX, Dynamic balance, Static balance, Elderly, TRX, تعادل پویا, تعادل ایستا, سالمند