اثربخشی آموزش گروهی مولفه های شناخت و عمل به وظایف دینی بر ارتقاء شادی

مقدمه: شادی از جمله هیجان های موثر در سلامت روان می باشد که توجه مستمر و تلاش در جهت ارتقای آن مورد اهمیت است. بدین منظور در سال های گذشته، برخی از روان شناسان شادی و پژوهشگران کوشیده اند روش هایی برای افزایش میزان شادی در افراد ارایه دهند. از جمله این روش ها می توان به آموزش های دینی و معنوی اشاره کرد. از این رو هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش گروهی مولفه های شناخت و عمل به وظایف دینی بر میزان شادی دانشجویان بود. روش: در این پژوهش نیمه تجربی، ۴۰ نفر از دانشجویان موسسه عالی المهدی اصفهان در سال تحصیلی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ به صورت تصادفی به دو گروه ۲۰ نفره آزمایش و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه آموزش مولفه های شناخت و عمل به وظایف دینی دریافت کرد و گروه شاهد هیچ مداخله ای دریافت نکرد. قبل از مداخله و هشت هفته بعد از اتمام مداخله هر دو گروه پرسشنامه شادکامی آکسفورد را تکمیل کردند. میزان اعتبار این پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ ۹۰/۰ محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS v.۱۸ استفاده شد. یافته ها: در این پژوهش دو گروه آزمایش و شاهد از نظر مشخصات دموگرافیکی همگن بودند (۰۰۲/۰=p). میانگین سنی شرکت کننده ها (۸۴/۱±)۵۲/۲۱ بود. مقایسه میانگین نمرات پس آزمون شادی در گروه های مورد مطالعه و تحلیل کوواریانس نمرات آزمون شادی نشان داد بین گروه آزمایش و شاهد تفاوت معناداری وجود دارد (۰۰۲/۰=p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش مولفه های شناخت و عمل به وظایف دینی بر شادی دانشجویان موثر بوده است. لذا نقش آموزش مولفه های شناخت و عمل به وظایف دینی جهت ارتقای شادی دانشجویان باید مدنظر قرار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

Knowledge ، practice ، religious duties ، student ، happiness ، مولفه های شناخت و عمل به وظایف دینی ، شادی ، دانشجویان