اثربخشی بسته واقعیت مجازی بر هراس اجتماعی و سخنرانی های اجتماعی
محل انتشار: نشریه روان پرستاری، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 138
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPN-9-2_008
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: ترس از ظهور در اجتماع و سخنرانی های اجتماعی از شایع ترین نوع هراس های اجتماعی به شمار می آید. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی بسته واقعیت مجازی بر هراس اجتماعی و سخنرانیهای اجتماعی انجام شد.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون_ پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر متشکل از مدیران صنف فناوری اطلاعات شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بود که از بین آنها تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بطور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار گرفتند،گروه آزمایش طی مدت ۱۲ جلسه (هر جلسه ۱۵دقیقه) تحت پروتکل درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی قرار گرفتند. اما برای گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت. هر دو گروه در مراحل مختلف به سیاهه هراس اجتماعی کانر و همکاران (۲۰۰۰) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل واریانس آمیخته با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی ۲۳ استفاده شد.
یافته ها: نتایج بیانگر این بود که بسته واقعیت مجازی توانسته است ترس(۰۸/۲۳=F؛ ۰۰۱/۰>P)، اجتناب(۵۹۰/۱۳=F؛ ۰۰۱/۰>P)، ناراحتی فیزیولوژیکی(۸۸/۲۳=F؛ ۰۰۱/۰>P) و هراس اجتماعی به طور کلی(۵۴/۶۷=F؛ ۰۰۱/۰>P) به طور معناداری بهبود بخشیده و نتایج در دوره پیگیری نیز ماندگار بوده است (۰۵/۰>P).
نتیجه گیری: نتایج حاکی از اثربخشی پروتکل درمانی مبتنی بر واقعیت مجازی بر کاهش علائم هراس اجتماعی و سخنرانیهای اجتماعی بود. بنابراین، از این روش میتوان به عنوان یک روش درمانی نوین در جهت درمان اختلال هراس اجتماعی و سایر اختلالات مشابه استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سارا شمس
Islamic Azad University of Tehran
هادی فرهادی
Islamic Azad University, Isfahan
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :