تاثیر فعالیت حاد هوازی و بی هوازی بر سطوح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز و میزان دقت دختران بسکتبالیست

سابقه و هدف: امروزه بیشتر مربیان از نداشتن دقت کافی در بازیهای حساس بسکتبال به عنوان معضل اساسی یاد می کنند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی مقایسه تاثیر فعالیت حاد هوازی و بی هوازی بر سطوح سرمی فاکتورنوروتروفیک مشتق از مغز و میزان دقت دختران بسکتبالیست بود. مواد و روش ها: ۲۰ آزمودنی در دو گروه تمرین هوازی(۱۰ نفر) و تمرین بیهوازی(۱۰نفر) انتخاب شدند. برنامه تمرین هوازی و بی هوازی شامل اجرای تست کوپر و تست رست به ترتیب برای برآورده شاخص های هوازی و بی هوازی بود. برای مقایسه میانگین های درون گروهی و بین گروهی از روش تی همبسته و مستقل استفاده شد و نتایج در سطح معنی داریP≤۰/۰۵ آزمایش شدند. یافته ها: میزان تست دقت در هر دو گروه تمرین هوازی و تمرین بی هوازی افزایش معنی داری یافت. سطحBDNFدر پایان دوره تمرینی فقط در گروه تمرین هوازی افزایش معنی داری یافت. درهیچکدام از متغیرهای تست دقت و سطح BDNFدر بین دوگروه تمرین هوازی و بی هوازی تفاوتی وجود ندارد. نتیجه گیری: با توجه به نقشی کهBDNFروی شاخص های عملکرد شناختی مانند دقت دارد؛ بنابراین تمرین هوازی باعث بهبود کارایی سیستم عصبی ورزشکاران و در نتیجه دستیابی به عملکرد بهینه ورزشکار می شود؛ و می تواند منجر به افزایش دقت در حین تمرین و نتیجه ی مطلوبی در بازی شود.

کلیدواژه ها:

دقت ، تمرین هوازی ، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز