کاربرد مدل MPSIAC و GIS در برآورد میزان فرسایش: مثالی از حوضه آبریز سرغایه – سرنیش جنوب مشهد
عنوان مقاله: کاربرد مدل MPSIAC و GIS در برآورد میزان فرسایش: مثالی از حوضه آبریز سرغایه – سرنیش جنوب مشهد
شناسه ملی مقاله: JR_PSJBA-1-1_007
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_PSJBA-1-1_007
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
اسد اله محبوبی
عفت پاسبان
خلاصه مقاله:
اسد اله محبوبی
عفت پاسبان
فرسایش خاک و رسوبزایی در حوضههای آبریز یکی از مشکلات بزرگ اکثر کشورهای جهان (از جمله ایران) محسوب میشود. هدف این پژوهش برآورد تولید رسوب و شدت فرسایش با استفاده از روش GIS و مدل اصلاح شده پسیاک در حوضه آبریز سرغایه - سرنیش با مساحت ۶۵۴/۷۰ کیلومتر مربع واقع در جنوب مشهد انجام شده است. واحدهای سنگی منطقه شامل افیولیت ملانژهای کرتاسه شمال تربت حیدریه، کنگلومرا، ماسهسنگ، شیل، مارن و ژیپس ترشیاری است. نتایج نشان میدهد که ۸/۱۴% (معادل ۶۵/۱۰۴۵ هکتار) از کل مساحت حوضه آبریز در رده V (رسوبزایی خیلی زیاد)، و ۲/۸۵% (معادل ۷۵/۶۰۱۹ هکتار) در رده IV (رسوبزایی زیاد) و ۵۱/۰% (۴۳/۳۶ هکتار) در رده III (رسوبزایی متوسط) قرار میگیرند. میانگین تولید رسوب بر اساس این مدل به ترتیب ۹۱/۹، ۹۱/۵ و ۱۲/۳ تن در هکتار محاسبه گردید. انواع اشکال فرسایشی موجود در منطقه به ترتیب اهمیت شامل فرسایشهای آبراههای، شیاری، سطحی، واریزهای، خندقی و کناری است.
کلمات کلیدی: فرسایش, رسوب زایی, مدل اصلاح شده پسیاک, سرغایه - سرنیش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1355571/