نقش رشد طبقه متوسط جامعه در تغییر گفتمان غالب جامعه ایران از ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷( با تاکید بر نظریه تحلیل گفتمان لاکلاو و موف)

تحولات اجتماعی در طول تاریخ مورد مطالعه اندیشمندان علوم اجتماعی قرار داشته و طبقات مختلف جامعه از جمله طبقه متوسط جدید به عنوان یکی از دغدغههای آنان مطرح بوده است. این طبقه متوسط که منشا تحولات اجتماعی در طول تاریخ بوده است را، اگر بر اساس معیارهای نظریه تحلیل گفتمان لاکلاو و موف بنگریم، خواهیم یافت که هرگونه تغییرات در کل جامعه از جمله این طبقه را صرفا باید از منظر گفتمانی نگریسته و تحلیل نمود. از دیدگاه تحلیل گفتمانی لاکلاو و موف، هر اقدام و عملی در صورتی دارای مفهوم و معنا بوده و قابل تبیین است که در قالب گفتمانی که طی آن به وقوع پیوسته است دیده شده و تبیین گردد. اگر تحولات اجتماعی و از جمله جهت-گیریهای طبقه متوسط را با منظر گفتمانی لاکلاو و موف بنگریم، باید به این موضوع نیز بپردازیم که چه اتفاق و تحولی و چگونه موجبات تغییر گفتمان غالب را فراهم میآورد. به عبارت دیگر تحولات اجتماعی چگونه تغییرات گفتمانی را موجب میگردد.در نوشتار پیشرو، تحولات طبقه متوسط امروزی ایران طی سالهای ۳۲ تا ۵۷ از دید نظریه تحلیل گفتمان لاکلاو و موف و براساس سه مولفه حوزه گفتمانی، عینیت گفتمانی و دسترسی گفتمانی و علت همسانی گفتمان طبقه متوسط امروزی جامعه ایران و نخبگان انقلابی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

گفتمان ، لاکلاو و موف ، انقلاب ایران ، تحولات اجتماعی