تاثیر طفره روی اجتماعی بر عملکرد تیمی با نقش میانجی گری سرمایه اجتماعی تیمی

از گذشته تاکنون پدیده طفره روی اجتماعی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل موثر بر کاهش کارایی تیم­ها مورد مطالعه قرارگرفته است. هدف اصلی این پژوهش مطالعه تاثیر طفره روی اجتماعی بر عملکرد تیمی در شرکت های واقع در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران بوده است. به علاوه، پژوهش حاضر به نقش میانجی سرمایه اجتماعی تیمی در این رابطه می پردازد. فلسفه این پژوهش اثبات باوری، رویکرد آن قیاسی و استراتژی آن پیمایش است. بدین منظور و پس از مرور ادبیات و طراحی مدل مفهومی، پرسشنامه ای مشتمل بر ۲۳ سنجه به پاسخ دهندگان ارائه شد. جامعه آماری تحقیق حاضر را تیم های مستقر در شرکت های واقع در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران تشکیل می دهد که از بین آنها ۱۲۴ تیم به عنوان نمونه انتخاب شده اند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه بر اساس نظر متخصصان و استفاده از پرسشنامه استاندارد و روایی سازه نیز بر اساس تحلیل عاملی تاییدی تایید شد. پایایی از مجرای آزمون های آلفای کرونباخ، پایایی مرکب و میانگین واریانس استخراج شده تایید شد. سپس، داده های گردآوری شده به کمک نرم افزار اسمارت پی ال اس و از طریق ماتریس همبستگی، آزمون معادلات ساختاری و آزمون برازش مدل مورد تحلیل قرار گرفتند. درنهایت، مشخص شد که طفره روی اجتماعی بر عملکرد تیم­های دانش بنیان موثر است. همچنین سرمایه اجتماعی در رابطه میان طفره روی اجتماعی و عملکرد تیمی نقش میانجی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

طفره روی اجتماعی ، عملکرد تیمی ، سرمایه اجتماعی تیمی