سعید ملکی - (استاد تمام گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران)
عظیم علی شائی - (استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، ایران)
قاسم فرهمند - (دانشجوی دکتری آب و هواشناسی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران، ایران)

 یکی از بحث انگیزترین مباحث به ویژه در جوامع درحال توسعه، موضوع فرهنگ و توسعه آن است. توسعه به عنوان فرایندی چند بعدی، تلاشی برای بهبود زندگی مادی و معنوی انسانی، و فرهنگ، به منزله بنیان زندگی فکری و معرفتی جامعه محسوب می شود. ارتباط متقابل این دو امکان رشد توانایی های انسان را فراهم می آورند. توسعه فرهنگی زیربنای توسعه پایدار شمرده می شود. لذا توسعه شهری زمانی پویا خواهد بود که در ارتباط نزدیک با توسعه فرهنگی و درواقع بخشی جدایی ناپذیر از آن باشد. در این راستا هدف از این مقاله بررسی چگونگی یا نحوه برخورداری مناطق چهارگانه شهر ارومیه از لحاظ شاخص فرهنگی، به منظور دستیابی به میزان نابرابری های ناحیه ای می باشد. با توجه به مولفه های موردبررسی، رویکرد حاکم بر این پژوهش «توصیفی _ کمی و تحلیلی» است. جامعه آماری پژوهش، مناطق چهارگانه شهر ارومیه را شامل می شود که برای تجزیه وتحلیل داده های پژوهش آزمون های (ANOVA, Independent- samples T test, Tukey HSD) در نرم افزار SPSS، و همچنین عملگر (Gama Fuzzy) در نرم افزار Arc GIS استفاده شده است. نتایج مطالعه حاضر حاکی از آن است که منطقه ۳و ۴ شهر ارومیه با میانگین (۳۸/۲۴ و ۰۸/۲۴) به عنوان گزینه برخوردار، از اولویت بهتر توسعه نسبت به دو منطقه دیگر برخوردار هستند، و مناطق ۱و۲ به ترتیب با میانگین (۴۶/۲۱ و ۷۴/۲۲). به عنوان مناطق محروم از لحاظ توسعه فرهنگی شناخته می شوند. البته این امر در عملگر(۷/۰Gama ) با جزئیات دقیق تری نشان داده شده است که همگی مبین وجود نابرابری های ناحیه ای موجود در شهر ارومیه است.  

شاخص فرهنگی, توسعه یافتگی فرهنگی, آزمون تی, تحلیل واریانس, شهر ارومیه