کاهش زمان چرخه فرایند سفارش حمل ریلی بار تا تحویل به کمک رویکرد ناب (مورد مطالعه فرایند حمل غلات در راه آهن جمهوری اسلامی ایران)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 337

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IIEC18_157

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1400

چکیده مقاله:

با گسترش روابط اجتماعی در زندگی بشری، توسعه راه های ارتباطی و حمل ونقل به یکی از چالشها و مشغله های مهم روزمره انسانها تبدیل شده و در این میان، گسترش صنعت حملونقل ریلی به دلیل داشتن مزایای استراتژیک، یکی از راه های ارتباطی با سرعت توسعه و کاربری بالا به شمار می آید. از سویی کاربری کارا و اثربخش این صنعت باعث شده است تا حجم عمدهای از حمل محصولات اثرگذار جامعه از جمله مواد معدنی و غلات بر عهده این صنعت باشد. با توجه به اینکه غلات یکی از اصلی ترین مواد غذایی در اولین بخش هرم غذایی انسانها است، زمان چرخه و هزینه کم در حمل و بهتبع آن سرعتبالا در پاسخگویی برای رفع نیازهای مشتریان از اصلی ترین متغیرهای اثرگذار در کارایی این سیستم است. فرایند بااهمیت حمل غلات، از ثبت سفارش حمل ریلی آغازشده و تا تحویل غلات ادامه می یابد و از مراحل اصلی و فرعی بسیاری تشکیل شده که کاهش زمان چرخه فرایند سفارش حمل ریلی بار تا تحویل آن، هدف این مطالعه است. در این پژوهش زمان چرخه فرایند با استفاده از مستندسازی مشروح آن و بررسی ۷۰ داده واقعی ثبت شده سالهای -۱۳۹۹ ۱۳۹۷، معادل ۷۴۷ ساعت به دست آمده است. پس از برگزاری جلسات کایزنی و بررسی نمودارهای علت و معلولی، ابزارهای ناب در راستای کاهش زمان چرخه پیشنهاد شد. طبق تمه یدات پیشبینی شده، مدت زمان چرخه این زیرفرایند ۵۲۱ ساعت تخمین زده شد که این زمان نشان دهنده کاهش زمان چرخه فرایند به میزان %۳۰ است. با توجه به نتایج به دست آمده، پیشرفتها و تغییرات مثبتی برای آینده صنعت حمل ریلی غلات پیشبینی میشود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

ابوالفضل کزازی

استاد تمام رشته مدیریت صنعتی، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی

خدایار صادقی

استادیار مدعو رشته مدیریت صنعتی، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی

فائزه جهاندیده

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت صنعتی، گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی